"มีประจำเดือนห้ามไปงานศพ" เพราะเหตุแค่นี้ถึงกับต้องแลกด้วยชีวิตได้ยังไงกัน! พระคุณเจ้ามีคำตอบที่แสนเจ็บปวดให้กับครอบครัวนี้แล้ว
ขอแสดงความเสียใจกับผู้เสียชีวิตมา ณ ที่นี้
ขอบคุณเรื่องราวจาก อีฟู (beetalkmobile)
มีประจำเดือนแล้วไปงานศพ!!!
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเพื่อนเราค่ะชื่อแอน แอนเป็นทอมตัวเล็กๆที่สุดในกลุ่ม พวกเราเรียนอยู่มหาลัยปี4แล้วค่ะที่ราชภัฎแห่งหนึ่งชื่อดังย่านฝั่งธน เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ….เย็นวันนั้นเราเลิกเรียนกันแอนก็รีบๆรนๆ เราเลยถามว่า
เรา : มึงจะรีบไปใหน
แอน: งานเผาศพเพื่อนกู
ตอนนั่นพวกเราไม่มีคัยสนใจเอะใจอะไรทั้งสิ้น เวลาผ่านมาประมาณอาทิตย์หนึ่ง ก็เกิดเรื่อง….ตอนนั้นพวกเราทุกคนไม่มีคัยเอะใจอะไรเลยใช้ชีวิตตามปกติ มาเรียน เฮฮา สนุกสนาน จนกระทั่งเย็นหนึ่งคืนนั้นเรานัดกะแอนว่าเราจะมากินหมูกะทะที่หอเรา แต่ซักพักแอนก็ไลน์มาว่าไม่มาแล้วปวดหัว ไม่อยากไป เราก้อโอเคไม่เซ้าซี้ จนเวลาประมานสี่ทุ่มเพื่อนคนอื่นทยอยกลับไปหมดเราก็เริ่มเหงา เลยทักหาแอน ทักยังไงก็ไม่ตอบ
แอน
ฮะโหล
แอน
มาหากูที่หอหน่อย
เหงา
แอนแอนนนนน
ทักไปยาวมากจริงๆจนสุดท้าย ก็ขึ้นคำว่า "อ่านแล้ว"
ไลน์แอนตอบกลับมาว่า
แอน : แอนรถล้มผ่าตัดสมอง
เรา : อย่ามาตลกอีดอก (คิดว่าเป็นแอน)
แอน: โทรมาเบอป๊า 083985xxxx
เราก็โทรไปสรุป ป๊าแอนรับสาย
ป๊า : ตอนนี้แอนรถล้มกะแฟนมัน อยู่ รพ.ศิริราช
รอผ่าตัดสมองอยู่ รีบมานะ
เราแทบจะตกระเบียงลงไปตาย วิ่ง4*100ออกไปด่วนมากกกก พอไปถึงเราเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินเห็นแค่แฟนแอนนอนพันผ้าก๊อตทั้งตัว ร้องไห้แทบเสียสติเมื่อเจอเรา (ขอแทนชื่อแฟนแอนว่า จี )
จี : เต็มมมมเค้าเจ็บ แอนเป็นไงมั่ง
เราก็ได้แต่ปลอบเพราะไม่กล้าจับกลัวมันเจ็บ หันไปอีกฝั่งของห้องฉุกเฉิน เห็นป๊านั่งกุมขมับอยู่
เลยเดินเข้าไปถามเหตุการณ์ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ป๊าเงยหน้ามาน้ำตานองหน้า เล่าทั้งน้ำตาว่า…..
"มันบอกกูว่าจะออกไปหาอะไรกินกะแฟนมัน ออกไปไม่ถึง 20 นาที ลูกน้องกูก็เข้ามาตาม
บอกว่าแอนรถล้ม อาการไม่ค่อยดี รีบไปด่วน กูยังไม่รู้เรื่องอะไรมาถึงมันก็เข้าห้องผ่าตัด กูจ่ายตังไปครึ่งแสนแล้ว กูยังไม่รู้เลยว่ามันเป็นไงบ้าง(ร้องไห้หนักมาก) เราเลยเดินเลี่ยงออกมาไปหาแฟนมัน
คิดว่ามันไปด้วยกันน่าจะรู้ดีที่สุด
เรา: จีรถล้มได้ยังไง
จี : เราขับรถกันออกมาได้ซักพักหนึ่ง ถนนช่วงนั้นกำลังสร้างรถไฟฟ้า ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมาก
มีร่องถนนกว้างประมานเกือบคืบล้อตกลงไปในร่อง แต่แอนเอารถขึ้นมาได้แล้วนะ จากตอนแรกแอนขับมาแค่ 40 กม/ชม แต่ตอนนั่นเหมือนทุกอย่างมันเร็วมากๆ ความรู้สึกจีเหมือนมีคนกระชากหัวแล้วจับเหวี่ยงออกจากรถ ทั่งๆที่แขนพันอยู่กับกระเป๋าแอน เรากอดกันแน่น แต่จีถูกเหวี่ยงออกมาแรงมาก แล้วสไลด์ไปไกลเกือบ100เมตร ทั่งๆที่รถขับแค่40 ทุกอย่างมืดไปหมด จีลืมตามาอีกทีมีพี่ๆกู้ภัยมาเรียกบอกว่าน้องๆ ข้อศอกแตกอ่ะ ลุกมานี่เร็ว พอจีตั้งสติได้ก็รีบวิ่งไปดูแอน ตอนนั้นแอนเหมือนคนนอนหลับ แต่เลือดออกปาก หัวพาดอยู่กับแท่งแบริเออร์ (แท่งปูนกั้นถนนสีแดงขาว)
ใช่ค่ะหัวแอนกระแทกเข้าอย่างแรงจนเลือดคลั่ง ก่อนสลบไปแอนพูดขึ้นมาเบาๆว่า "ไปแล้วนะ "
[ads]
พอแฟนมันเล่าจบก็ร้องไห้โฮลั่น รพ. พอซักพักเพื่อนๆก็มากันเต็ม รพ.ทุกคนตาบวมเป่ง เพราะแอนเป็นที่รักของเพื่อนจริงๆ เป็นคนดี ทุกคนรออย่างใจจดใจจ่ออยู่หน้าห้องผ่าตัด ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เพื่อนจะต้องไม่เป็นอะไร ประมาณตีสามพายุลูกแรกออกมาจากห้องผ่าตัด หมอเดินออกมาบอกว่า "คัยเป็นญาติคับ ตอนนี้เลือดในสมองน้องไหลไม่หยุด เส้นเลือกดำแตก โอกาสรอดมีไม่ถึง10%นะคับ
หมอทำเต็มที่แล้ว เดะจะย้ายขึ้นห้องไอซียูชั้น2นะคับ" ซักพักเตียงก็แอกมาจากห้องผ่าตัด แอนโกนผมหมดเกลี้ยง หน้าใส เหมือนคนนอนหลับปกติ ตอนนั้นความรู้สึกมันชาไปทั้งหน้า คิดวนไปวนมาในหัวทำไมต้องเป็นแอน มันเป็นคนดี ป๊าก็ไล่พวกเรากลับเพราะเฝ้าไปก็ไม่มีประโยชน์เช้าค่อยมาใหม่ พวกเราก็พากันแยกย้ายกลับ
เช้าวันรุ่งขึ้นเราเดินเข้าไปในห้อง เราถึงลงไปนั่งกองอยู่ข้างๆเตียง จากที้เราเป็นคนมาดขรึมๆ ตัวใหญ่ๆ หัวฟูๆ ลงไปนั่งร้องไห้เป็นเด็กเลยค่ะ สภาพแอนตอนนั่นต่างจากเมื่อวานโดยสิ้นเชิงหัวบวมจนเต็มหมอน สายอะไรไม่รู้ระโยงระยาง ลิ้นจุกปากออกมา หน้าบวมจนไม่ใช่แอน เราได้แต่กระซิบว่า วันที่ 21 ธันวานี้วันเกิดกู กูไม่ขออะไรมากขอแค่มึงฟื้นขึ้นมาแฮปปี้เบิดเดกู แอนอยู่ไอซียู 4 วัน เรามาเฝ้าหน้าห้องทุกวันเพื่อรอฟังข่าวว่าเพื่อนจะดีขึ้น แต่...
วันที่ 20 ธันวา เรากลับอาบน้ำที่หอได้ยินเสียงคนร้องไห้ มั่นใจว่าเสียงแอน อยู่กะเพื่อนอีก3คนทุกคนก็ได้ยินเหมือนกันหมด ทุกคนก็งงว่าแอนยังไม่ตายนิ่ เราสามคนรวมถึงป๊าแอนเลยตัดสินใจเอาชื่อจริงนามสกุลจริงไปให้พระดูดวงให้ แต่ไม่ได้บอกนะคะว่าเกิดไรขึ้น บอกแต่ว่าเค้าหายออกไปจากบ้าน ช่วยดูให้หน่อย เมื่อส่งชื่อให้พระท่านเงยหน้าขึ้นมามองป๊าถามว่า นี่เอาชื่อคัยว่าให้เราดูเนี่ย ผู้หญิงคนนี้ชะตากำลังจะขาด ตอนนั้นใจเรารี่เต้นตุบๆๆๆ รัวมาก พระท่านก็ขอเลขวันเดือนปีเกิด อายุ เวลาตกฟาก นับนิ้วไปนับนิ้วมานับอยู่นานท่านก็บอกว่าชะตาเค้าตกที่เลข 22 2 หมายถึงผู้ชายหามศพ ฉะนั้นสองตัวแรกหามศพ ตัวหลังก็หามศพ หามหัวหามท้าย ชะตาแอนตกลงเลข ท่านวางกระดาษลงละบอกว่า " ยังไงก็ไป "
ท่านบอกว่าตอนนี้ไม่รู้เกิดขึ้นรึยังนะให้ผู้หญิงคนนี้ระวังเรื่องอุบัติเหตุให้ดีๆเลย ก่อนหน้านี้ผู้หญิงคนนี้ไปงานศพมาใช่มั้ย เรากะเพื่อนอีกคนรีบพยักหน้าและงงว่าท่านรู้ได้ไง แต่ยังมีงงกว่านี้อีก ท่านพูดต่อว่า ไปงานศพตอนเป็นประจำเดือนใช่มั้ย??? เราอึ้งมากๆ เพราะมันใช่ เรากะแอนประจำเดือนมาพร้อมกัน เรานึกย้อนไปมันก็ใช่จริงๆ เราเป็นประจำเดือน แอนก็ด้วย ท่านพูดต่อว่า เป็นเมนทวารในตัวเราจะเปิดทั้งหมด ร่างกายอ่อนแอ ร่างการสกปรก จิตอ่อน แล้วผู้หญิงคนนี้ไปงานศพ ในงานศพมีวิญญาณมากมายมารอส่วนบุญ เค้าบังเอิญไปเจอกับเจ้ากรรมนายเวร และวิญญาณตัวอื่นๆที่เกาะแข้งเกาะขากลับบ้านมาเต็มไปหมด เค้าเอาถึงตายนะโยมระวัง
หลวงพ่อพูดจบ ทำท่ากำลังจะเดินหนีไปเราเลยพูดขึ้นมาว่า มันเกิดขึ้นแล้วค่ะหลวงพ่อ ตอนนี้เพื่อนหนูนอนอยู่ไอซีอยู ผ่าตัดสมองหมอบอกว่าโอกาสรอดน้อยมาก หนูมาหาหลวงพ่อเพราะได้ยินเสียงเพื่อนมาร้องไห้ เลยกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดี หลวงพ่อยิ้มละบอกว่า เราทำอะไรไม่ได้หรอกโยม กรรมคัย กรรมมัน เราทำได้แค่ทำบุญส่องแสงสว่างให้เค้า ชะตาของเค้าต้องไปแล้ว แต่เค้ายังรอทำตามสัญญาบางอย่าง อาตมาก็ไม่รู้เหมือนกัน แนะนำให้ทำสังฆทานให้เค้านะ กี่ชุดก็ได้ ป๊าเลยบอกว่า งั้นอาทิตย์หน้าขอนิมนต์หลวงพ่อได้มั้ยครับ มารับสังฆทานที่ห้องไอซียู หลวงพ่อหันมาพูดสั้นๆแค่ว่า "ไม่ทัน" จัดพรุ่งนี้เลย 9 โมงนะโยม
เย็นวันนั้นพวกเราก็จัดเตรียมสังฆทานไว้ทั้งหมด9ชุด ขออนุญาติทางโรงพยาบาลเรียบร้อย เราก็ไปกระซิบข้างหูแอนว่า "มึง พรุ่งนี้วันที่21 วันเกิดกูนะ กูไม่ขอไรมากขอแต่มึงลุกขึ้นมาแฮปปี้เบิดเดกู ถือเค้กเหมือนทุกๆปี กูนิมนต์พระมาให้มึงถวายสังฆทานด้วยกันนะ พรุ่งนี้มึงต้องตื่นมาถวายด้วยกัน " แล้วเราก็กลับหอไปพักผ่อนกะเพื่อน วันนั้นคือวันที่20 วันรุ่งขึ้น21 ธันวา เรากลับมาถึงหอก็หลับวลบเหมือดกันเลยค่ะ
เหนื่อยมาทั่งวัน หลับกันไปตอนใหนไม่รู้ สะดุ้งตื่นอีกทีตอนที่มีเสียงมากระซืบข้างหูเราดังมากๆจนเราสะดุ้งว่า......"แฮปปี้เบิดเดย์นะมึง" พูดแบบร้องไห้ไปด้วย
เรานอนนิ่งๆงงๆ ซักพักก็ต้องสะดุ้งอีกรอบ เสียงโทรศัพท์ดัง เราดูเวลา 00.35 น. เบอร์ป๊าแอนโทรมาตอนนี้ เราก็รับ
ป๊า : รีบมาด่วนเลย ชีพจรแอนไม่เต้นแล้ว
ไม่ตอบอะไรเลยคว้ากระเป๋าตังโทรศัพท์วิ่งอีกแล้วค่ะ ระหว่างทางก็คิดนะว่าหรือมันรอจะสุขสันต์วันเกิดเรา พอไปถึงคำสั้นๆของพยาบาลมันบาดใจเรามาก
"น้องเค้าไปแล้วค่ะ ตอน 00.40 น. "
ทุกอย่างดูช้าไปหมด เราคิดว่าเราฝัน อยากให้เป็นแค่ฝันร้าย ทุกอย่างก็เป็นไปตามขั้นตอนของทาง รพ.
จนตอนเช้าป๊าแอนนำสังฆทานเพื่อที่จะไปถวายที่วัดแทน ไปถึงหลวงพ่อก็ถามว่า "รู้แล้วใช่มั้ยว่าเค้ารออะไร
ป๊ากำลังบอกลาหลวงพ่อ เราก็อดจะถามหลวงพ่อไม่ได้ว่าเพื่อนเป็นยังไงบ้าง หลวงพ่อบอกว่า เค้าอยู่สบายไม่เจ็บไม่ปวดแล้ว เราก็ร้องไห้ไปบ่นไปว่าทำไมต้องเป็นแอน ทำไมเค้าต้องทำแอน เอาแอนไปทำไม โวยวายสารพัด หลวงพ่อเลยบอกว่า หนู...ฟังหลวงพ่อนะ เราก้อยังโวยวายว่าแอนมันเป็นคนดีนะหลวงพ่อ ท่านก็บอกว่าฟังหลวงพ่อนะ เค้าหมดอายุไขของเค้าตั้งแต่อายุ21ปีแล้ว แค่เค้าเป็นคนดี คนรักเยอะ ทำบุญเยอะ บุญในชาตินี้ส่งเสริมให้เค้ามาอยู่จนถึงตอนนี้ แต่เค้ามีหนี้ที่ต้องชำระ เค้าชำระเสร็จแล้ว เค้าไปสบายแล้ว เชื่อหลวงพ่อ
เราก็สะอึกสะอื้น กราบลาหลวงพ่อแล้วออกจากศาลามา งานศพจัดทั่งหมด7 คืน คนมาเยอะมากๆเพราะแอนเพื่อนเยอะ คนรักเยอะจริงๆ จนกระทั่งวันเผาเรารวบรวมรุ่นน้องที่มหาลัยมาบูมให้แอน ตามที่มันเคยพูดไว้ว่า ถ้าเรียนจบอยากให้น้องบูมให้ เหลืออีกแค่เทอมเดียวเราก็จะจบแล้ว แต่ไม่ทัน เราและน้องๆเพื่อนๆที่มหาลัย ก็เลยรวมกันเพื่อบูมส่งแอนครั้งสุดท้าย เป็นข่าวดังในเฟสบุ๊ค หาดูได้ในยูไลค์ บูมส่งเพื่อนขึ้นสวรรค์ ครั้งสุดท้าย เมื่อถึงเวลาวางดอกไม้จันและเปิดโลงครั้งสุดท้าย ผู้คนคับคลั่งเต็มเมรุ เราเลือกที่จะรอข้างล่างรอขึ้นไปทีหลัง จู่ก็มีป้าคนนึงใครก็ไม่รู้เดินมาหาเราแล้วบอกว่า
หนู... อย่าร้องไห้ พูดซ้ำ3รอบ เค้าฝากบอกว่าใส่ชุดครุยแทนเค้าด้วย ใส่ชุดครุยให้ได้นะ ดูแลป๊าด้วย ป้าคนนั้นพูดแล้วก็เดินจากไป เรายิ่งร้องหนัก ตอนเราขึ้นไปวางดอกไม้จะนเราเลยพูดขึ้นมาลอยๆว่า
"กูไม่รู้นะมึงจะได้ยินรีป่าว กูจะใส่ชุดครุยแทนมึงเองมึงไม่ต้องห่วงอะไร พวกกูจะดูแลป๊าให้ ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นเพื่อนกัน แล้วเจอกันใหม่"
จากนั้นก็มีแต่ฝันแต่ว่าแอนมาบอกว่าจะไปแล้วนะ
สบายดี กินอิ่ม มาบอกลา
แต่คนไกล้ชิดไม่มีคัยฝันถึงอีกเลย
ขอบคุณเรื่องราวจาก อีฟู (beetalkmobile) และ boxza.com รูปประกอบจากคุณพิษณุ
[ads=center]
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ