17 พ.ค.61 เฟซบุ๊ก Baecharong Krasasein แชร์ประสบการณ์สุดประทับใจในฐานะลูกสาวคนหนึ่งที่กำพร้าพ่อมา 15 ปี ในที่สุดก็เจอพ่อเพราะ "เฟซบุ๊ก" โดยเธอเล่าว่า..
มีใครเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์ใหม? มีใครเชื่อไหมว่าปาฏิหาริย์มันมีจิง..
#15ปีที่ผ่านมาที่หนุมีเพี่ยงรูปถ่าย 1ใบ และได่เห็นพ่อแค่ในรุปตอนโตไม่เคยถามถึงพ่อกับใครเลย ไม่เคยรู้ว่าพ่อเป็นหน้าตายังใง
ตั้งแต่จำความได่ หนุไม่ได่เจอพ่อเลย.. หนุค้นหาพ่อในเฟสบุ๊คตลอดเวลา2 เดือน หนุไม่เจอเลย หนุพุดกับตัวเองทุกวัน สั้กวันหนุคงได่เจอพ่อ แต่มันมีปาฏิหาริย์ค่ะ วันนี้เวลา 21:15น.จำได้แม่น!! หนุเจอเฟสบุ๊คท่านหนึ่ง ซึ้งชื่อ และนามสกุลเป็น ชื่อของพ่อหนู #นามสกุลที่หนูไช้จนถึงวันนี้ หนุได้ทักหาเพื่อน ๆและพี่สาวในตอนเวลาเดียวกัน ว่าคนนี้ไช่ไหม ไช่คนในรุปไหม หนุตัดสิ้นใจทักไป หนุไม่คิดว่าจะมีวันนี้ #ฝันของหนูเป็นจริง … หนุขอบคุณ #เฟสบุ๊ค ที่ทำไห้หนุได้คุยกับพ่ออีกครั้ง..น้ำตาไหลแบบบอกไม่ถูก ปอมีวันนี้ วันที่ปอได่กลับมามีพ่ออีกครั้ง… #นับเวลาถอยหลัง #อีก2เดือนที่จะได้กอดพ่อ
#พ่อของปอน้อย #คิดถึง #ตลอดเวลาที่รอคอย #เวลา15ปีที่รอคอย #ปอน้อยมีพ่อ
รูปถ่ายที่เราเก็บไว้เอง2ปี
คนแรกที่เราทักหา และคิดออกในตอนนั้น
ในเวลาเดียวกีนที่เราทักหาล
เราตัดสินใจทักไป รอนานมาก ประมาน30 นาที..
อาจไม่นานส่ำหรับคนอื่นนะ แต่สำหรับเรามันนานมาก ทั้งเราลุ้นว่าจะตอบว่าอะไร
น้ำตาหนูจะไหล
น้ำตาหนุไหล พุดอะไรไม่ออกสั้กคำ พ่อจำปอได้ พ่อยังไม่ลืมปอตลอดเวลาที่ผ
#ปอน้อยมีพ่อ #ตลอดเวลาที่รอ15 ปี มันคุ้ม
ปอน้อยได้มีพ่อ ขอบคุณเฟสบุ๊คที่ทำไห้หนุได
พ่ออยู่ที่ กทม.ออกพรรษาพ่อจะมาหาหนู #พ่อร้องไห้ #พ่อบอกขอโทษหนุทุกอย่าง #พ่อบอกพ่อไม่ได้ตั้งใจทิ้ง
ขอบคุณข้อมูลจาก : Baecharong Krasasein
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ