(ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จากอินเตอร์เน็ต)
งานเลี้ยงรุ่น สิบกว่าปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยมัธยม การได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ผมดีใจนะ ผมคิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนที่เคยคุ้น และที่สำคัญ ผมคิดถึง ‘เธอคนนั้น’ สุดหัวใจ
ในวินาทีแรกที่เธอก้าวเข้ามาในร้าน ดั่งว่าโลกของผมหยุดหมุน เข็มนาฬิกาสะบัดย้อนดึงผมกลับไปในอดีต เธอยังน่ารัก สดใส รอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งอย่างวันวาน เจ้ากรรมว่าหัวใจผมยังสั่นรุนแรงเพียงแค่เธอปรายตามามอง
ผมคิดถึงอดีต เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรู้สึกดี แต่ไม่มีโอกาสได้พูดความในใจ ผมไม่ได้ติดต่อกับเธออีกเลยนับจากที่เราแยกย้ายในวันจบการศึกษา และคิดไปเองว่าเวลาจะกลืนความรู้สึกได้ ผมคิดผิด เพราะจวบวันนั้นจนถึงวันนี้ผมก็ยังคิดถึงเธอ
(ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จากอินเตอร์เน็ต)
“เป็นยังไงบ้างเต้ ตอนนี้ทำอะไรอยู่ที่ไหนเหรอ เต้เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ”
เธอยังทักทายผมอย่างเพื่อนคนหนึ่ง ผมพยายามมองลึกเข้าไปในแววตาหวานซึ้งคู่นั้น เพราะหวังจะเจอความทรงจำเก่าๆ ของเราบ้าง
แต่ช่วงเวลาของเรามันผ่านมาเนิ่นนานเกินจะกล้ารื้อฟื้น สิบกว่าปีแล้ว มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในชีวิตของเธอและผม เราต่างดำเนินไปในเส้นทางของเรา เธอเองก็มี ‘เขา’ สามีที่รักเธอมาก ในขณะที่ผมยังไม่มีใคร แม้จะเคยมี แต่ทุกครั้ง ผมเลือกยุติความสัมพันธ์ เพียงเพราะ ผมลืมเธอไม่ได้
“เราสบายดี ยังเหมือนเดิมนั่นล่ะ ไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก น้ำสิ เปลี่ยนไปเยอะเลย”
เธอเปลี่ยนไปมาก ในช่วงชีวิตและความทรงจำของเธอไม่มีผมอยู่ในนั้น เราคุยกันเพียงสั้นๆ ก่อนเธอจะผละไปหาสามีและลูกน้อยเพื่อแนะนำครอบครัวของเธอให้เพื่อนๆ ได้รู้จัก
ผมย้อนกลับมามองหัวใจตัวเอง เรื่องราวงดงามยังเหมือนเงาจางๆ ที่ไม่เคยหายไปไหน เธออยู่ในนั้นเสมอ แต่มันสายเกินไปแล้ว ผมไม่มีสิทธิ์พูดอะไร ไม่กล้าเอ่ยปากใดๆ ยอมฝังเงาของใครคนหนึ่งเอาไว้ในใจของผม ให้เธอได้อยู่ในนั้น เพราะในโลกของความเป็นจริง เงาของเราจะไม่มีวันได้อยู่เคียงคู่กัน
ในเมื่อผมคิดว่าผมทำถูกแล้วจะมาคร่ำครวญอะไร ผมไม่กล้ายอมรับความรู้สึกของตัวเอง ไม่กล้าตอบคำถามของเธอในวันที่เพื่อนๆ พากันล้อเพราะผมชอบแกล้งและแอบมองเธอบ่อยๆ
‘เต้ชอบน้ำเหรอ’ มันคือคำถามที่ผมอยากตอบเธอเหลือเกินในวันนั้น แต่ผมไม่ทำ แม้อยากพูดกับเธอเหลือเกินในวันนี้
ผมปล่อยให้เธอว้าวุ่นรอคอยอย่างไร้คำตอบ เหมือนที่ผมกำลังว้าวุ่นกับทุกความรู้สึกและเงาของเธอในใจของผมเอง
น่าเศร้าเหลือเกินครับ ผมไม่มีโอกาสดีๆ เช่นนั้นอีกแล้ว ถ้อยประโยคสวยหรูอย่างคำว่า ‘ผมรักเธอ’ คงไร้ค่าไร้ความหมายและเธอคงไม่ต้องการได้ยินมัน ผมจำต้องเก็บมันเอาไว้ เพื่อย้ำเตือนใจพ่ายแพ้ของตัวผมเอง
โกหกหัวใจไม่ใช่เรื่องสนุก ในวันที่พวกคุณมีโอกาสได้เผยความรู้สึกของคุณจงคว้ามันไว้ อย่าปล่อยให้มันสายเกินไป เหมือนเรื่องของผมเลย
(ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จากอินเตอร์เน็ต)
ประตูใจ…ปิดไว้…แอบซ่อน
ซ้ำลงกลอน…ยอกย้อน…สับสน
เวลาหมุน…ผ่านไป…ดั่งสายชล
แต่ใจคน…มิเคยเปลี่ยน…มิเคยคลาย
คิดไม่ลึก…เพราะไม่คิด…ไร้สิทธิ์คิด
เอื้อมมือนิด…ไขว่คว้า…พลันสลาย
ยังเจ็บยอก…หยั่งลึก…อยู่ข้างใน
'ไม่คิดอะไร'…บอกไป…ทั้งน้ำตา
ให้มันล่วง…มันเลย…ดั่งนที
ความทรงจำ…แสนดี…ยังมีค่า
สลักลึก…มิสูญสิ้น…ตามเวลา
ประตูหนา…อย่าได้กล้า…เปิดออกเลย
………….เนตรนที…………
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ