ขอเอาข้อคิดดีๆมาฝาก หมอจดจากไหนจำไม่ได้แล้วค่ะ มาอ่านดูอีกทีก็ยังรู้สึกว่าให้แง่คิดดีมาก เลยอยากเอามาแบ่งปันค่ะ
แม่สอนให้ลูกทำอะไรเอง = ลูกมีความรับผิดชอบ ไม่ขี้เกียจ
แม่ใช้ชีวิตพอเพียง ไม่ฟุ่มเฟือย = ลูกรู้จักค่าของเงิน ค่าของสิ่งของ
แม่ไม่ทับถม ให้กำลังใจ = ลูกกล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก
แม่เลี้ยงลูกตามความเป็นจริง ไม่ทะนุถนอมเกินเหตุ = ลูกเข้าใจโลกตามความเป็นจริง รู้จักยอมรับความจริง และการแก้ปัญหา
แม่ส่งเสริมสิ่งที่ลูกถนัด เปิดโอกาสให้ทำสิ่งที่ชอบ ยอมรับสิ่งที่ลูกเป็น = ลูกค้นพบความสามารถของตน ได้ทำงานที่ชอบ มีความสุขกับสิ่งที่ทำ
แต่กลับกัน…
รักมาก ตามใจมากไป = พ่อแม่เป็นข้ารับใช้ของลูก
ให้เงินลูกเพียงอย่างเดียว = ลูกไม่รู้จักค่าของเงิน
ไม่กล้าสั่งสอนเมื่อลูกทำผิด = ลูกขาดสามัญสำนึก
ไม่ยอมให้ลูกพึ่งตนเอง = ลูกกลายเป็นลูกแหง่
พ่อแม่ทำแต่งานสังคมสงเคราะห์นอกบ้าน = ลูกขาดความรักความอบอุ่นในครอบครัว
ไม่รู้จักยกย่องชมเชยลูก = ลูกใจคอคับแคบ
ไม่รู้จักสอนบาปบุญคุณโทษ = ลูกพร้อมผละหนีพ่อแม่อย่างไม่รู้สึกผิด
ไม่ยอมให้ลูกตัดสินใจด้วยตนเอง = ลูกขาดความเชื่อมั่น
ไม่สอนลูกเป็นผู้ให้ = ลูกเป็นคนเห็นแก่ตัว
ไม่สอนลูกรู้จักสมบัติผู้ดี = ลูกเป็นคนหยาบกระด้าง
ไม่แนะนำลูกรู้จักคบเพื่อนดี = ลูกเสียคน มีแต่เพื่อนเลว
ไม่สอนลูกเป็นคนรักการอ่าน การเรียนรู้ = ลูกหูตาคับแคบ ขาดความรู้ความรู้รอบตัว
ผู้อ่านที่เป็นพ่อเป็นแม่คน อ่านไว้เตือนใจตัวเองกันนะคะ
[ads=center]
ข้อมูลจาก เพื่อลูกทุกสิ่ง Everything about KIDS
เรียบเรียง ThaiJobsGov
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ