ต้องบอกว่าแค่สภาพบ้านที่แรกเห็นก้อหวั่นใจแล้ว ยิ่งมีต้นไม้ครึ้มหนาทึบปกคลถมจนแทบจะไม่เหลือสภาพให้ชวนมองเท่านัก ยิ่งทำให้ดูวังเวงขึ้นไปอีก เมื่อชายคนนี้ตัดสินใจเดินทางมาดูบ้านหลังนี้ด้วยตนเอง เเละก่อนกลับไแเขาก้อตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้จากธนาคารทันที
มีอยู่วันหนึ่งนะครับ ตามประสานักลงทุนความคิดฟุ้งซ่านคนหนึ่ง ผมก็นั่งเล่นหานู้นดูนี้ในอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยเปื่อย surfไปsurfมาก็ไปเจอบ้านหลังหนึ่งประกาศขายอยู่ในเวปไซด์ของธนาคารแห่งหนึ่ง เกิดสะดุดตาขึ้นมาครับดูในรูปของทางธนาคารแล้วรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างดึงดูดให้เรา ตกหลุมรักและสนใจมัน เหมือนมีใครมากระซิบว่า มาสิ มาสิ มาหาฉันสิ
ด้วยความหลงในมนต์บางอย่างของตัวบ้าน ก็เลยลงทุนขับรถ กว่า 9 ชั่วโมงจากราชบุรี ไปเชียงใหม่ เพื่อตามหาบ้านหลังนี้ เวลาที่ไปถึงก็เกือบ 5 โมงเย็นแล้วครับเป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปีที่เดินทางมาเชียงใหม่ ยามบ่ายแก่ๆของปลายฝนต้นหนาว ตะวันก็กำลังยอแสงแบบที่ชาวบ้านชอบเรียกว่า แดด ผีตากผ้าอ้อม บรรยากาศชวนให้รู้สึก อบอุ่นแต่ก็วังเวงอย่างประหลาดครับ
วนรถในโครงการอยู่นานก็หาบ้านไม่เจอซะที ทางบางเส้นในหมู่บ้านก็มีต้นไม้ขึ้นปิดจนรถเข้าไม่ได้ บรรยากาศรอบๆหมู่บ้านรู้สึกได้ถึงความเก่าแก่ สภาพโดยรอบก็มีบ้านแต่ละหลังอยู่ห่างๆกันราว 50 เมตรไม่มีรั้วกั้นระหว่างกัน ต้นไม้ป่าต้นใหญ่ๆขึ้นอยู่ครึ้มเต็มหมู่บ้าน มีบึงขนาดใหญ่ที่รับน้ำที่ไหลลงมาจากดอยเขาอยู่กลางหมู่บ้าน เสียงน้ำไหลในธารกระทบโขดหินอื้ออึ้งชวนให้นึกถึงว่าเมื่อแรกสร้าง สถานที่แห่งนี้คงเป็นดุจสวรรค์บนดินของเศรษฐีเมืองไทยในอดีต แต่ในยามนี้มันกลับทำให้รู้สึกอบอุ่น โดยรอบไม่มีคนแต่รู้สึกเหมือนมีครับ
[ads]
ในเมื่อหาบ้านไม่เจอก็เลยขับรถออกมาหน้าหมู่บ้าน จอดถามร้านอาหารข้างทาง ชาวบ้านกำลังนั่งจับกลุ่มคุยกันยามเย็ม ผมส่งรูปให้แม่ค้าดู เธอดูแล้วก็ส่งไปให้ลูกค้า ส่งกันไปหลายทอด แบ่งรูปกันดูแล้วก็ส่งสายตาให้กันเหมือนแบบว่า “แกก็บอกสิ แกนั้นแหละ” แล้วจู่ๆลุงคนหนึ่งก็เปรยดังๆออกมาว่า “เออ ก็บ้าน ‘หาญนริญห์’ ไง จะซื้อแน่เหรอ ไม่มีคนดูแลมานานแล้วนะ” เสร็จสรรพแกก็ให้เมียมาบอกทางแต่บอกว่าไม่นำทางไปนะ พอดีทางมันรก เข้าไปเองละกัน (ถึงตอนนี้ก็นึกในใจ – ตายละว่ะบ้านมีชื่อด้วย ชื่อยังกะในหนังแหนะ หาญนริญห์)
และแล้วความใจกล้าและเสียงเรียกหาจากตัวบ้านก็พาผมมาถึงครับ บ้านหลังนี้หลุดออกมาอยู่โดดๆ แบบกลางป่าจริงๆครับห่างจากหลังอื่นๆมาตามถนนลาดยางเก่าๆโค้งมาตามเนินเขากว่า 700 เมตร ประมาณว่าถ้าร้องตะโกนก็คงไม่มีใครได้ยิน เสียงน้ำป่าในลำธารคงกลบหมด
ผมลงจากรถลงไปเก็บภาพของตัวบ้านมาตามข้างล่างนี้ครับ หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นจะมาเล่าต่อครับ แต่ขอถามว่าถ้าเป็นคุณเจอสภาพบ้านแบบนี้ คุณจะทำอย่างไร
ภายหลังได้บ้านหลังนี้มาเขาจึงทำบ้านผีสิงหลังนี้ให้กลายสภาพเป็นแบบนี้ ทำให้ลืมสภาพบ้านในครั้งเเรกที่เจอ มาชมไปพร้อมๆ กันเลย
ขอบคุณเนื้อหาและที่มา : http://pantip.com/topic/33046915
[ads=center]
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ