หากเลือกเกิดได้ 1 ในสิ่งที่หลายคนอยากขอพรแต่แรกเกิดคงหนีไม่พ้นการขอให้เกิดมาแล้วมีทรัพย์สินเงินทองมากมาย แต่เพราะเราเลือกเกิดไม่ได้นี่สิ เราถึงต้องดิ้นรนกันไปตามชะตาชีวิต โดยเฉพาะคนยากจนที่ต้องอดทนสู้สร้างฐานะตนเองไม่พอ ยังต้องต่อสู้กับสายตาคนอื่นที่ดูถูกเหยียดหยามไปด้วย
"ลุงพิณ" ก็คือคนหนึ่งที่หากเลือกเกิดได้ เขาก็คงอยากจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่านี้ ไม่ใช่เพียงเพราะเพื่อชีวิตตนเองและภรรยา หากแต่เพื่อลูกสาวที่รักของตนเองด้วย แต่กระนั้นความยากจนก็ไม่ได้เป็นปัญหาในการดำรงชีวิตแต่อย่างใด และไม่อายที่จะส่งปั่นจักรยานไปส่งลูกในสภาพเนื้อตัวมอมแมม แขนพิการ เพราะใจความสำคัญคือ "ไม่อายสายตาคนอื่น ยอมรับว่าจนจริงๆ และสอนลูกให้พอใจในสิ่งที่มีอยู่ อีกทั้งลูกก็ยังไม่อายพ่อที่เป็นแบบนี้ ปั่นจักรยานไปส่งเรียนด้วยสภาพแบบนี้ทุกวัน"
เรื่องราวของ "ลุงพิณ" ถูกเปิดเผยโดย "ตาอั่ม" (ตาอั่ม สาระศาลิน) ถ่ายทอดลงเพจ YouLike (คลิปเด็ด) เมื่อวันที่ 6 ธ.ค.ที่ผ่านมา ดังต่อไปนี้
@ตาอั่ม_[ระบุว่า]… #จำได้มั๊ยลุงยาจกที่ถีบจักรยานส่งลูกสาวเรียนอาชีวะ ลุงคนนี้ชื่อ"ลุงพิณ" หรือ #ลุงยาจกส่งลูกเรียนอาชีวะ(ชีวิตจริงลุงแขนใช้งานได้ข้างเดียว) ใครจะมองลุงอย่างไง ดูถูกลุงอย่างไง ลุงไม่สนเพราะที่ลุงจนมันเรื่องจริง ลุงยอมรับ (จนแค่ตัวสกปรกก็ที่กายแต่หัวใจไม่เคยจนและยิ่งใหญ่มาก)
คำว่าพ่อนั่นยิ่งใหญ่ทุกลมหายใจเพื่อลูก…ทุกข์อย่างไงก็ต้องยิ้มสู้ (ผมสะเทือนใจมากๆตอนเจอคุณลุงแล้วคนงานทักผมว่า..มาเก็บหนี้ไอ้พิณเหรอ) ทุกข์ที่ไม่เคยเอ่ยปากของลุงท่านนี้…เมื่อทุกข์ต้องยิ้มสู้แล้วเดี๋ยวทุกอย่างก็ดีเอง อย่างแรกที่ดีเห็นได้ชัดคือใจ แต่เรื่องจริงน่าเศร้ากว่าที่เห็น(เศร้าได้อีก) ผมขอเรียกลุงว่า…ลุงพิณยอดคุณพ่อหัวใจทองคำ แล้วกัน(ติดตามอ่านในคอลัมน์เดลินิวส์เร็วๆ นี้)
ลุงพิณ อายุ 56 ปี เนื้อตัวสกปรกมอมแมมผิวดำตัวกร้านแขนพิการหนึ่งข้าง ใช้การได้ไม่ค่อยดี ท่าทางรูปร่างเปรียบเทียบกับขอทานข้างถนนก็ไม่ต่าง(เป็นการตัดสินคนจากภายนอก )
ตาอั่ม…ผมหยิบโทรศัพท์มือถือแล้วเปิดรูปให้ลุงดูพร้อมกับถามลุงพิณว่าชายที่ปั่นจักรยานพ่วงลูกคนนี้ใช่คุณลุงไหม?
ลุงพิณ...ตอบว่าใช่ปั่นไปส่งลูกอย่างนี้ทุกๆ วัน ทุกๆ เช้าเลย
ตาอั่ม…แล้วลุงก็ไปทั้งสภาพเนื้อตัวมอมแมมแบบนี้ทุกวันเลยเหรอ ผมถามลุงจริงๆ ลุงรู้สึกยังไงเวลาคนมอง ลุงไม่อายเขาบ้างเหรอเพราะตรงที่ลุงปั่นจักรยานไปส่งลูกสาวคนรอรถค่อนข้างเยอะ
ลุงพิณ…ไม่อายหรอกลุงไม่ได้ไปขอใครกิน ส่วนคนที่มองลุงหรือดูถูกลุงก็ไม่ได้สนใจเพราะเขาก็ไม่ได้ส่งลูกลุงเรียน แต่เป็นลุงต่างหากที่เป็นพ่อส่งลูกเรียนถ้าจะสนใจความคิดคนอื่น ลุงสนใจลูกลุงครอบครัวลุงดีกว่า ถ้าใครเขาจะดูถูกว่าจน มองลุงเหมือนขอทานเหมือนยาจกลุงก็ยอมรับว่าความจริงเพราะลุง…จนจริงๆใครจะดูถูกลุงไม่สนใจขอแค่ลูกไม่ดูถูกพ่อก็พอ
ตาอั่ม…แล้วลูกสาวลุงล่ะเคยโดนล้อไหมหรืออายไหมที่มีพ่อจนแบบนี้ รูปแบบนี้ท่าทางแบบนี้
ลุงพิณ…เคยถามลูกสาวเหมือนกันลูกสาวบอกไม่อาย ลูกสาวชอบพูดเสมอว่าพ่อเหนื่อยมามากแล้ว พ่อเหนื่อยเยอะแล้ว
ตาอั่ม…ลูกสาวเคยน้อยใจมั๊ยว่าที่บ้านเรามีไม่เหมือนคนอื่นเงินทองก็ไม่ค่อยมีให้ลูกๆ ใช้สอย มือถือก็ไม่มีให้ใช้ แถมยังมีคนมาคอยทวงหนี้พ่ออีก
ลุงพิณ…ไม่น้อยใจหรอกเพราะสอนเสมอว่าเราเกิดมาในครอบครัวแบบไหน"จงพอใจในสิ่งที่ตนมี" ถ้าลูกอยากได้อะไร นอกเหนือจากที่พ่อให้ได้ลูกต้องหาเอง ทำเอง สร้างเอง
ตาอั่ม…แล้วสภาพความเป็นอยู่ลุงอยู่อย่างไง แขนก็พิการแบบนี้ทำงานก็ไม่เต็มที่ใครเขาจะจ้าง แก่แล้วทำงานหนักก็ไม่ได้จ้างไปก็ไม่คุ้ม แล้วลงเอาเงินเอาทองจากที่ไหนกิน ที่ไหนใช้ แล้วจะพอกินเหรอตั้ง 4 ชีวิต
ลุงพิณ…ช่วงหลังๆตั้งแต่แบกปูนแล้วหล่นจากหลังคารถไปรักษาตัวออกจากโรงพยาบาลมาแล้วแขนหนึ่งข้างใช้การไม่ได้ก็ได้แฟนลุงนี่แหละช่วยเพราะแฟนลุงทำงานที่เดียวกันรายได้หลักๆตอนนี้ก็ได้จากแฟนลุงนี้แหละส่วนลุงเองก็ถูๆไถๆมีอะไรที่ตัวเองพอทำได้ก็ทำ และยังมีเถ้าเเก่ลุงคอยช่วยเหลืออีกหนึ่งแรง ไม่ไล่ลุงออกเถ้าแก่คงสงสารลุงเพราะว่าลุงมาทำงานกับเถ้าแก่โรงปูนนี้ก็สิบกว่าปีแล้ว ก็ให้งานเล็กๆ น้อยๆ เป็นยามเฝ้าโรงปูนตอนกลางคืนได้ข้าวได้น้ำได้เงินจุนเจือบางส่วนเลี้ยงดูครอบครัวได้โรงปูนเป็นที่อยู่อาศัยเป็นที่หลับนอนก็ได้เถ้าแก่โรงปูนนี้แหละที่ช่วย เถ้าแก่เคยบอกว่าไม่อยากให้ปั่นจักรยานไปส่งลูกสาวเพราะกลัวจะโดนรถชนตายแต่เพราะความเป็นพ่อมันอดไม่ได้ที่จะทำหน้าที่พ่อ เลยปั่นจักรยานไปส่งลูกอย่างนี้ทุกเช้า….
ตาอั่ม…ลุงคาดหวังยังไงกับลูกสาวคนนี้
ลุงพิณ… อยากส่งให้ลูกเรียนสูงๆจบออกมาได้มีงานดีๆทำไม่ได้หวังว่าลูกเรียนจบแล้วได้งานแล้วจะต้องกลับมาเลี้ยงดูพ่อแม่แค่ลูกเลี้ยงดูตัวเองได้ก็พอเพราะเราเองก็อายุเยอะแล้ว แก่มากแล้ว ตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ชีวิตคนเอาแน่เอานอนไม่ได้ ตอนนี้ยังพอมีแรง มีชีวิตอยูู่ ยังไม่ตายอะไรทำเพื่อลูกได้ก็ทำจนสิ้นแรงสิ้นกำลังกันไป…
ตาอั่ม…ลุงมีเลขที่บัญชีธนาคารมั๊ย?มีเบอร์มือถือติดต่อมั๊ย?เผื่อมีคนอยากช่วยเหลือลุง ได้โทรมาสอบถามความเป็นอยู่ลุงหรือโอนเงินช่วยเหลือมาให้ลุง
ลุงพิณ…ลุงไม่มีสิ่งของพวกนั้นใช้หรอกเพราะมันจะทำให้เพิ่มปัจจัยการกินอยู่ลำพังกินอยู่ส่งลูกเรียนก็ลำบากอยู่แล้ว
#แล้วผมจะช่วยเหลือลุงอย่างไง? หลังจากที่ได้คุยได้สัมผัสกับชีวิตลุงพิณ ในสิ่งที่แกทำ แกเป็นอยู่ แกใช้ชีวิต แกคิดและมองโลก ต้องยอมรับว่าลุงพิณคนนี้…หัวใจลุงแกร่งมากๆลุงพิณหัวใจเพชร สุดยอดคุณพ่อแห่งปีเลย
ลูกสาวลุงชื่อน้องลูกหว้า นุ่มสุข อายุ 15 (น้องเป็นเด็กร่าเริง) เรียนอยู่วิทยาลัยการอาชีพอู่ทองปีหนึ่ง ลูกสาวลุงหลังจากเลิกเรียนก็จะไปหารายได้พิเศษโดยการช่วยย่างไก่ ย่างหมูช่วยเสิร์ฟอาหาร อยู่ร้านส้มตำบริเวณหน้าอำเภออู่ทองชื่อร้านเจ๊สุส้มตำกว่าจะเลิกงานก็มืดค่ำ
ลูกสาวลุงชื่อลูกหว้า ผมหยิบโทรศัพท์และเปิดรูปให้ลูกสาวลุงดู แล้วถามว่าคนในภาพนี้ใช่พ่อหนูมั๊ย? น้องบอกว่าใชค่ะพร้อมกับมีน้ำตาซึมๆ ไหลออกมาจากตา….
ผมเลยถามน้องไปว่า…อายมั๊ยที่มีพ่อจนๆแบบนี้บางคนก็มองเพราะเราเหมือนขอทานเหมือนยาจก ที่ปั่นจักรยานไปส่งน้องทุกๆ เช้า
น้องบอกว่า…ไม่อายค่ะเพราะพ่อเป็นพ่อของหนู "พ่อเหนื่อยเพื่อหนูมาเยอะแล้ว พ่อทำเพื่อหนูมาเยอะแล้ว"อยากให้พ่อได้พัก อยากให้พ่อสบาย อะไรที่หนูทำได้เองได้ หนูก็จะทำเอง..เพราะพ่อทำเพื่อหนูมาเยอะแล้ว (พูดไปร้องไห้ไป)
#เพื่อนๆพี่น้องๆท่านใด อยากช่วยเหลือลุงพิณ ลุงทำงานที่โรงปูนสุพรรณซีเมนต์อยู่ตรงข้ามโรงเรียนอู่ทองศึกษาลัย ถามหาลุงพิณก็จะเจอ
ข้อมูลจาก : ตาอั่ม สาระศาลิน เพจ YouLike (คลิปเด็ด)
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ