arar

Advertisement สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาสอนสาวๆที่ชอบการเเต่งหน้า มาทำงานประดิษฐ์ง่ายๆเเถมยังสามารถใช้งานได้จริงด้วยค่ะ นั่นคือ "Brush Tree" หรือเรียกง่ายๆว่า "ที่ตากแปรงเเต่งหน้า"นั่นเอง เริ่มเเรกเลยเราได้เเรงบันดาลใจในการประดิษฐ์นี้มาจากรูปที่พี่ Mayyr ลงใน IG เขานะคะ รูปนี้เลย Advertisement     หลังจากนั้นเราก็ไปหาข้อมูลว่าเจ้า Brush Tree ขายที่ไหน ราคาเท่าไหร่ ซึ่งจะมีขายใน IG ราคาก็ 1000+ พอเห็นราคาเเล้วเเบบ เอิ่ม!! ยังเรียนหนังสือ ขอเงินป๊าม๊าใช้อยู่ไม่ค๊วร ไม่ควรสอย เเพงเกิน หลังจากนั้นเราก็มองเเละพยายามแกะการทำจากภาพ เเล้วก็หาอุปกรณ์ ของเหลือใช้ในบ้านมาดู ก็ปิ๊ง!!ไอเดียเกิดขึ้น ลองประดิษฐ์ออกมาดู ตอนเเรกก็คิดว่าคงไม่สำเร็จหรอก เลยทำๆไป ไม่ได้ถ่ายขั้นตอนต่างๆไว้   หน้าตาที่ประดิษฐ์เสร็จก็เป็นเช่นนี้เเล   ถึงหน้าตาจะไม่ดูดี เเต่ก็พอไปวัดไปวา ใช้งานได้เนาะ มาเริ่มประดิษฐ์กันเลยดีกว่าค่ะ   อุปกรณ์ 1.เเผ่นฟิวเจอร์บอร์ด 2.กระดาษจั่วปังหรือกระดาษหลังลังที่ไว้อยู่หลังกรอบรูปหรือกระดาษเเข็งที่ไว้ตั้งปฏิทินละค่ะ พอดีเราเย็บสมุดก็เลยมีกระดาษจั่วปังสต็อกไว้เต็มเลย หน้าตาเเบบนี้   หรือใครหากระดาษเเข็งอื่นๆ ประยุกต์มาใช้ก็ได้นะคะ ความหนาก็จะประมาณนี้   3. […]

หลายคนคงเคยประสบปัญหาเสื้อผ้าชุดโปรดพื้นผิวไม่เรียบ ตะปุ่มตะป่ำด้วยขุยบ้าง ไปคลุกคลีกับสัตว์เลี้ยงแล้วเศษขนติด กำจัดยากบ้าง พอเอาแปรงปัดออกยิ่งซ้ำร้ายไปใหญ่ นอกจากเสียเวลารอให้ผ้าแห้ง บางครั้งมือแรงไปก็ทำให้ผ้าขาดหรือมีขุยเพิ่มมาอีก   ปัญหาเหล่านี้จะหมดไปด้วยวิธีง้ายยยยย… ง่ายแสนง่าย 2 วิธีนี้   1. มีดโกน ***แนะนำให้ใช้มีดโกนแบบหางนก (แบบในภาพนี้) เพราะถ้าเป็นมีดโกนแบบเป็นด้ามที่มีร่องเล็ก ๆ มันอาจกินเนื้อผ้าขาดเป็นรูได้ ภาพประกอบจาก thai.sewsense.com – ขึงผ้าให้ตึง – ใช้มีดโกนค่อย ๆ ปาดขุยออกเป็นแนวหน้ากระดาน – หาลูกกลิ้งหรือเทปกาวมาซับออกอีกทีเพื่อเก็บรายละเอียดอีกครั้ง   2. เครื่องกำจัดขุยผ้า/เครื่องตัดขุยผ้า ภาพประกอบจาก pantip.com มีขายที่ร้าน DAISO หรือสามารถหาซื้อได้ในร้านค้าออนไลน์ทั่วไป ตกที่ราคาเครื่องละ 60-300 บาทโดยประมาณ วิธีใช้ก็แค่ใส่ถ่านเปิดสวิทช์ แล้วคลึงเครื่องไปกับผ้าที่กำลังขึงให้ตึง (หลักการเดียวกันกับวิธีที่ใช้มีดโกน แต่สะดวกกว่า รวดเร็วกว่า และถนอมเนื้อผ้ามากกว่า)   สะดวกวิธีไหน ใช้วิธีนั้นกันได้ คุณจะได้เสื้อผ้าตัวเก่งกลับมาในพริบตา โดยไม่ต้องซื้อใหม่เลย ! 

ปัญหาของคนทั่วไปในยุคปัจจุบันมักมีส่วนเกินไม่พึงประสงค์อยู่หลายที่ไม่ว่าจะเป็น ต้นแขน ต้นขาใหญ่กว่าปริมาณอันควร ไอ้ที่ควรใหญ่กลับเล็ก ไอ้ที่ควรเล็กกลับใหญ่ โดยเฉพาะส่วนเกินที่หลายคนรับไม่ได้เลยคือ พุงย้อย    หลายๆคนและหลายๆเวปไซต์มันจะพูดถึงการลดหน้าท้องโดยการออกกำลังกายเฉพาะส่วน แต่นั่นเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่สามารถช่วยได้ในขณะที่ส่วนประกอบอื่นก็มีผลมากเช่นกัน   เราจะไม่พูดยืดยาว มาเข้าประเด็นกันค่ะ ส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของการที่เรามีหน้าท้องยื่นออกมาคือ Posture หรือลักษณะท่าทางของเราเวลายืนและการใช้ชีวิตประจำวัน กระดูกสันหลังของคนเรามักจะต่างกัน ตรงบ้าง งอบ้างแล้วแต่ การที่เรามีกล้ามเนื้อหลังล่างที่แข็งแรงก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามี posture ที่ดี เนื่องจากกล้ามเนื้อหลังของเราจะดึงให้เรายืนตัวตรงและสง่ามาขึ้น ซึ่งผลคือหน้าอกจะดูตั้งขึ้น และพุงเราจะหายไปกว่า 50% และทำให้เราดูผอมลงด้วย แน่นอนว่าการรับประทานอาหารและออกกำลังกายสำคัญมากเช่นกัน แต่บางครั้ง อาหารก็เลือกกินแล้ว กำลังกายก็ออกแล้ว แต่ทำไมพุงยังยื่น เรามาดูภาพนี้กัน    จะเห็นได้ว่าท่ายืนที่ไม่ถูกต้องทำให้กระดูกสันหลังดันให้พุงเรายื่นออกมา พนักงานออฟฟิสส่วนใหญ่ที่นั่งหน้าคอมพิวเตอร์จะเป็น ขนาดตัวเราเองเรายังเป็นทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานออฟฟิสเมื่อก่อนนี้ เราเคยสังเกตุคนที่เล่นโยคะมั้ยคะว่าทำไมเค้าบุคลิกดีจัง โอเค ครูสอนบางคนมีไขมันที่พุงเพราะอาจจะเป็นวิธีการทานอาหารของเค้าแต่ posture ของเค้าจะดีมาก เราเป็นคนออกกำลังกายเยอะมากแต่พุงจะยื่นตลอดทั้งๆที่ซิทอัพวันละ 200-300 ครั้ง เราจะบอกวีธีการยืดสันหลังเพื่อให้บุคลิกการยืนเราดีขึ้น หน้าท้องจะยุบลงเพื่อการเริ่มต้นก่อนนะคะ ลองดูตามรูป   ท่านี้เรียกว่า ท่าSuperman ซึ่งท่ามันก็บ่งบอก วิธีทำให้นอนคว่ำหน้าลงกับพื้น วางมือไว้ข้างลำตัวหงายฝ่ามือขึ้น เสร็จแล้วยกลำตัวพร้อมขาขึ้นมา ยกแขนออกจากพัน […]

ไม่ได้จั่วหัวกระทู้ผิดแต่อย่างใด เพราะนี่คือรีวิวอาหารสุนัขและแมวผ่านการชิมรสชาติโดยมนุษย์จริง ๆ เพื่อหาคำตอบว่า อาหารที่พวกมันกินไป รสชาติมันจะเป็นยังไงกันนะ???? แล้วถ้าสมมติว่าเราต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อาหารมนุษย์หมดโลก เหลือแต่อาหารแมวอาหารหมา เราจะกินแบบไหนดี???   สวัสดีครับเพื่อนทุกท่าน ผมจะมารีวิวอาหารสุนัขและอาหารแมวที่ขายอยู่ในเซเว่นทั้งหมดครับ   ว่าแล้วก็จัดมาอย่างละห่อ   ซึ่งก็จำแนกได้ออกเป็นแบบเม็ด แบบแท่ง และแบบก้อน ขอไล่อันดับรสชาติที่ได้ลองกิน ดังต่อไปนี้ อันดับที่ 1 : SmartHeart สุนัขพันธ์เล็ก รสไก่และตับ ข้างในเป็นเม็ดมี 3 สี ได้แก่ สีน้ำตาล สีเขียวและสีเหลือง ขนาดเม็ดเล็กเท่ากับอาหารแมว กินง่ายที่สุดแล้วครับ   อันดับที่ 2 : SmartHeart สุนัขพันธ์เล็ก รสเนื้ออบ ข้างในเป็นเม็ดมี 3 สี ได้แก่ เขียว เหลือง แดง กลิ่นเนื้อชัดเจน  แต่อร่อยน้อยกว่ารสไก่และตับครับ  ความแข็งของเม็ด มีความแข็งกว่ากว่าอาหารเม็ดของแมวครับ   อันดับ 3 : Me-O รสปลาทูน่า […]

ในการทำธุรกิจชนิดใดก็ตาม สิ่งที่เรามักจะได้ยินเสมอคือ “ลูกค้าคือพระเจ้า” ทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ลูกค้าพึงพอใจมากที่สุด จนไว้วางใจในแบรนด์ของเรามากที่สุด แต่เพราะคนเราบนโลกนี้ไม่ได้ถูกตั้งค่าว่าเป็นคนดีไปเสียหมดน่ะสิ มันจึงต้องมีบ้างสักครั้งที่จะเจอลูกค้าประเภทงี่เง่าเอาแต่ใจ ถืออำนาจบาตรใหญ่โดยถือเอาคติอมตะนี้เป็นที่ตั้งเสมอ ภาพประกอบจาก www.smeleader.com   หากขั้นตอนการผลิตยังมีโอกาสที่จะเกิดข้อผิดพลาดได้ฉันท์ใด การมองหาลูกค้าที่ดีก็ฉันท์นั้น มันต้องมีบ้างที่ร้านค้าจะเจอมนุษย์ไร้มารยาทโผล่มาสักราย ถ้าในฐานะเจ้าของธุรกิจหรือเป็นพนักงานส่วนใดในร้านก็ตามทำหน้าที่ดีที่สุด แล้วยังเจอลูกค้าประเภทต่อไปนี้ ขอให้สู้ด้วยความสุภาพ งัดกฎ กติกาของร้าน รวมถึงข้อกฎหมายด้วย เมื่อถึงคราวจำเป็น อย่าตอบโต้ด้วยความรุนแรงเด็ดขาด แม้จะโดนยั่วยุก่อนก็ตาม และเมื่อจบไปแล้วก็อย่าเก็บเอามาใส่ใจอีก ลูกค้าดี ๆ ยังมีอีกเยอะ !   1. ลูกค้าที่สอบถามทั้งที่คำตอบก็มีอยู่ในโพสต์ชัดเจนแล้ว บางร้านอาจใจดี ยอมเสียเวลาไม่กี่นาทีตอบคำถามง่าย ๆ ที่ไม่จำเป็นต้องตอบนี้ แต่ถ้ามีหลายรายติด ๆ กันมันก็ทำให้ร้านค้าเสียเวลาไปมากเช่นกัน ในกรณีนี้อาจแก้ปัญหาด้วยการอดทนไล่ตอบทีละคำถามอย่างใจดี, โพสต์ซ้ำ ๆ ให้ลูกค้าสังเกตเองและอ่านเองอีกครั้ง หรือไม่ก็เลือกจะตอบเฉพาะคำถามที่ไม่มีข้อมูลอยู่ในโพสต์นี้ ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดมากมาย เพราะนี่เป็นข้อบกพร่องของลูกค้าเองที่ไม่อ่านให้รอบคอบก่อนถาม   2. ลูกค้าที่ถามละลาบละล้วง เช่น ถามสูตรลับของอาหารประจำร้าน, ถามถึงเรื่องการศัลยกรรมของแม่ค้า ในฐานะร้านค้าเองใช้สิทธิเลี่ยงตอบไปประเด็นเฉพาะการค้าขายได้ เพราะแม้แต่คนปกติทั่วไปที่สนิทกันก็ยังไม่กล้าละลาบละล้วงถึงเรื่องส่วนตัวขนาดนี้เลย ถ้าไม่ได้ขออนุญาตหรือเจ้าตัวยินยอมจะเล่าให้ฟังเอง   3. ลูกค้าที่ฝ่าฝืนกฎของร้าน ร้านส่วนใหญ่โดยเฉพาะร้านอาหาร มักจะมีป้ายเตือนชัดเจนอยู่เสมอว่าห้ามและอนุญาตสิ่งใดเข้าไปบ้าง ควรปฏิบัติตัวอย่างไรบ้าง […]

สอบแข่งขันรอบข้อเขียนที่ว่ายาก บางครั้งการสอบสัมภาษณ์ก็ยากกว่าที่เราคิด เพราะเราไม่สามารถเดาได้เลยว่ากรรมการที่สอบเราอยู่นั้นเขาจะยิงคำถามอะไรมาบ้าง ทุกอย่างล้วนแต่เป็นไปด้วยความสดใหม่ ไม่เหมือนกับข้อสอบที่พอจะมีแนวข้อสอบให้อ่าน ให้ลองทำอยู่บ้าง   ถึงแม้คำถามการพูดคุยจะดูง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ก็ไม่ควรจะต้องมาตกม้าตายเพียงเพราะคำพูดต้องห้ามที่พูดออกไปแล้วระคายหูกรรมการ   ภาพประกอบจาก lifehacker.com 1. พูดโกหก อย่าพยายามทำตัวเหมือนรู้ ทั้งที่ตัวเองไม่รู้ ไม่อย่างนั้นคุณจะถูกต้อนให้จนมุมอย่างศพไม่สวยแน่ ๆ และถึงแม้ว่าการโกหกนั้นจะเนียนจนทำให้คุณเข้ารอบได้ มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีนักหรอกที่จะต้องมาระแวงว่าใครจะจับได้ในภายหลังรึเปล่า ทางที่ดีควรตอบทุกอย่างไปตามความจริงของตัวคุณเอง   2. พูดตรงจนดูเหมือนแรง ไม่เพียงแต่การสอบสัมภาษณ์เท่านั้นที่เป็นสถานการณ์การพูดคุยที่ค่อนข้างเป็นกลุ่มคน มีความสาธารณะเล็กน้อย ในสถานการณ์ทั่วไปที่เราต้องเข้าสังคมเราก็ต้องรู้จักปรับตัวด้วย ‘ศิลปะในการพูด’ คิดเป็นคำตอบ 1 รอบแล้วก็อย่าลืมคิดเป็นถ้อยคำที่นุ่มนวลต่อคนฟังอีก 1 รอบ ถ้าพูดออกไปแล้วหรือกำลังจะพูดทั้งที่รู้แน่ว่ามันต้องเป็นคำพูดที่ค่อนข้างตรงจนเหมือนจะแรง ควรกล่าวขอโทษด้วยเพื่อให้น่าฟังมากขึ้น ถึงแม้ว่ามนุษย์เราทุกคนจะชอบความซื่อตรงซื่อสัตย์ แต่ก็อย่าลืมว่ามนุษย์เราไม่ต้องการความหยาบกระด้างเกินไปหรอก   3. พูดโดยไม่คำนึงกาลเทศะและสถานะระหว่างกัน ถึงแม้ว่าทริคประการหนึ่งที่จะช่วยให้การสอบสัมภาษณ์ไหลลื่นดี คือ การพูดคุยให้สบายที่สุดเพื่อลดความตึงเครียดระหว่างกัน แต่ก็อย่าลืมรักษาระยะห่างกันไว้ด้วย อย่าใกล้ชิดมากเกินไปเหมือนกับเป็นเพื่อนกันหรือต้องหลุดความเป็นส่วนตัวออกมามากเกินไป อย่าลืมว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคุณ เขามีอิทธิพลและฐานะเหนือกว่าคุณในตอนนี้   4. “ผม/ฉัน ไม่รู้” ถึงแม้การตอบไปตามตรงว่าไม่รู้จะเป็นคำตอบที่ดี แต่อย่างไรมันก็ฟังแล้วแข็งกระด้าง และบ่งบอกเล็ก ๆ ว่าคุณช่างไม่คิดจะสนใจอะไรบ้างเลย ควรพูดให้สุภาพกว่านี้ว่า “ผม/ฉัน ก็เพิ่งรู้ตอนนี้นี่เอง ขอบคุณสำหรับข้อมูลใหม่นะคะ/นะครับ […]