(14 ธันวาคม 2565) มีฟีดแบ็กจากทางผู้ร่วมงานไปแล้ว ทางฝั่งพ่อค้าแม่ขายก็เริ่มมีฟีดแบ็กออกมาบ้าง โดยมีพ่อค้าอาหารรายหนึ่งได้โพสต์ข้อความลงเฟซบุ๊ก ระบายประสบการณ์ขายของในงานนี้ว่า เป็นประสบการณ์ที่จะจำสุดชีวิต เนื่องจากพ่อค้ากับภรรยาไปกู้เงินมาลงทุนกว่า 2 แสนบาท เพราะคำการันตีจากผู้จัดงานกับคำว่า “ต้องเตรียมสินค้าไว้วันละ 2,500 เสิร์ฟ” เห็นแบบนี้ก็ตาลุก คิดว่างานนี้ได้ขายยอดเป็นแสนแน่นอน
ทว่าการเปิดขายวันแรกเจ็บหนักมาก มองดูแล้วว่ามันไม่ใช่งานมหกรรมคอนเสิร์ต แต่มันคืองานเดินทางไกลแห่งชาติ งานแฟชั่นแห่งยุคและงานแข่งฉี่นานาชาติ พ่อค้ารู้สึกว่าเละเทะมาก การจัดการระบบน้ำ, น้ำแข็ง, ห้องน้ำ, ที่นั่งลูกค้า และความสะดวกของร้านค้ากับค่าที่ 50,000 บาท ไม่มีเลย สรุปขาดทุนย่อยยับกับงานขายฝัน ยอมรับว่าเข็ดแล้วกับงานเดินสาย ตอนนี้สงสารภรรยามาก ต้องยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้า ไหนจะเจ๊ง ไหนจะใช้หนี้ ไหนเงินที่เก็บ สูญเปล่ากับคำว่าการันตี
ชาวเน็ตแสดงความคิดเห็น ผู้ค้าขายอาหารไม่เหมาะกับกลุ่มเป้าหมาย ก็เลยเจ๊ง
อย่างไรก็ตาม มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นว่า อาหารที่พ่อค้าขายเป็นต้มเล้งแซ่บ ดูแล้วไม่น่าจะเหมาะกับกลุ่มลูกค้าในงาน เพราะงานประเภทนี้ถ้าเป็นของทอด ของย่างที่เดินถือกินได้ น่าจะสะดวกกับลูกค้ามากกว่า ซึ่งพ่อค้าก็มาให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ตนได้เพิ่มเมนูราดข้าวไปแล้ว ซึ่งก็ช่วยได้นิดหน่อย เพราะไม่ได้เตรียมการมา ส่วนเหตุผลที่มั่นใจเลือกขายต้มเล้ง เพราะผู้จัดคือทีมงานระดับใหญ่ และใช้คำว่า “ร้านได้รับคัดเลือก” คำนี้ทำให้พ่อค้าคิดและมองได้ว่า ร้านตนโอเค น่าจะขายได้
คนให้ข้อมูลเพิ่ม ไม่ใช่ร้านเดียวที่เจ๊ง แต่เจ๊งทั้งโซน
นอกจากนี้ยังมีคนเข้ามาให้ข้อมูลเพิ่มเติมด้วยว่า งานนี้ไม่ใช่ร้านเดียวที่ขายไม่ดี แต่เงียบเหงาทั้งโซน โดยเฉพาะโซนหัววัวกับไข่เจียว ซึ่งไข่เจียวที่ว่าเป็นสีสันและคนเต็มทุกปี กลายเป็นว่าผังงานพังมาก คนไปกองกันอยู่ตรงโซนหลักทั้งหมด ไม่รู้ว่ามีโซนนี้ ทำให้ร้านข้าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นแมงกะพรุนย่าง, ลาบทอด, ยำลูกชิ้น, กุ้งถัง, เกี๊ยวทอด ฯลฯ ต่างก็เละและแสนสาหัสกันถ้วนหน้า
โดยผู้ค้าแนะนำวิธีแก้ปัญหาไว้ดังนี้ …
1. แสดงป้ายที่ชัดเจน อยู่สูงและมีแสงสว่างโดดเด่น
2. มีแผนที่และไกด์บุ๊กแจกผู้ร่วมงานทุกคนอย่างทั่วถึง เพราะในงานสัญญาณไม่ดี ต่อให้เซฟรูปแผนที่ไป แต่หน้างานมันไม่เหมือนในแผนที่เลย แนวต้นไม้ แนวกั้นก็ไม่มี พอมาหน้างานก็งง อีกทั้งไกด์บุ๊กอาหารก็ควรมี
ทั้งนี้ มีคนติงว่า ผู้จัดจะลอยตัวไม่ได้ ถ้ากล้าสัญญากับร้านว่าให้จัดจำนวนเป็นพัน ๆ เสิร์ฟ สุดท้ายไม่ได้ยอด ก็ต้องรับผิดชอบ ทุกร้านที่คัดไปแต่ขายไม่ได้ ไม่ใช่ไม่อร่อย แต่เป็นการจัดผังร้านค้าที่ทำให้คนเข้าไม่ถึง ความผิดผู้จัดแบบไม่ต้องสงสัย แถมมีการันตีกับผู้ค้าอีกว่าต้องเตรียมของไปจำนวนเท่าไร เรื่องนี้ผู้จัดจะเงียบไปไม่ได้
ข่าวจาก : kapook
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ