คนขับรถเมล์ลางานมาดูใจแม่ โดน หน.งานด่าลามั่ว สุดท้ายแม่เสีย





วันที่ 21 ต.ค. 2567 ผู้สื่อข่าว ข่าวสดออนไลน์ รายงานว่า ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์ภาพที่แคปจากแชทข้อความที่คุยกับหัวหน้าเรื่องขอลาเพื่อกลับไปหาแม่ที่กำลังป่วยหนัก โดยบทสนทนาระบุข้อความว่า ผมกำลังกลับบ้านนะพี่ แม่ผมไม่ไหวแล้ว ถ้างั้นผมจะบอกพี่อีกทีนะ แม่ผมจะตาย พี่ให้ผมทำไง ทางหัวหน้า ตอบกลับมาว่า ทำไมหยุดงานมั่วซั่วงี้ ไม่แจ้งล่วงหน้ากลับเชิญพบหัวหน้า ทั้งนี้ผู้โพสต์ได้ส่งรูปแม่นอนป่วยให้ดู

ล่าสุด ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ไปยัง วัดอรัญญิกาวาส ตำบลลานดอกไม้ อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร พบ นายมงคล หรือ โบ อายุ 33 ปี เจ้าของโพสต์ ที่กำลังเตรียมงานสวดอภิธรรมบำเพ็ญกุศลศพให้กับแม่ตัวเองที่เสียชีวิตไป เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 2567 ที่ผ่านมา

 

 

นายมงคล กล่าวว่า ตนมีอาชีพขับรถเมล์อยู่ในกรุงเทพฯ ก่อนหน้านี้แม่ตนป่วยหนักอยู่ในห้องไอซียู ลางานมาดูแม่แล้วครั้งหนึ่ง เมื่ออาการดีขึ้นก็กลับไปทำงานตามปกติ แต่เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมามีญาติแจ้งไปว่าแม่อาการทรุดหนักแพทย์อาจจะยื้อไว้ไม่ไหว อยากให้กลับมาดูใจแม่ครั้งสุดท้าย

 

คนเป็นลูกได้ยินแบบนี้ก็ต้องรีบลางานเพื่อหวังจะกลับมาให้ทัน แต่ดันมาเจอถ้อยคำที่หัวหน้างานมาแบบนี้ก็รู้สึกโกรธและน้อยใจ ตนทำงานมาหลายปีรู้อยู่แล้วระบบการลางานต้องทำอย่างไร แต่เหตุการณ์กะทันหันแบบนี้ตนก็ต้องรีบลางานมาแต่ก็ได้แจ้งเข้าไป ยอมรับที่โพสต์เพราะรู้สึกโมโห อยากจะรีบกลับมาดูใจแม่ ทันทีที่ญาติแจ้งข่าวมาก็วางแผนลางานไปทางไลน์ตามปกติ โดยในการลางานจะหยุดงาน ก็จะมีหัวหน้างานคนนี้เป็นคนจัดรถ แต่พอลาไปดันมาเจอถ้อยคำแบบนี้ แม้ตนจะส่งรูปแม่ที่นอนป่วยไปให้ดูกลับอ่านแต่ไม่ตอบ ทำให้ตนน้อยใจโมโหมาก

 

เสียใจที่ต้องมาเจอแบบนี้ แต่ต้องบอกก่อนว่าทางหน่วยงานเองให้กำลังใจดีมาก มีแต่หัวหน้างานเท่านั้นที่ใช้คำพูดไม่ถูก จนโมโหและโพสต์ลงไป ตอนนี้ก็รู้สึกกลัวผลกระทบเกี่ยวกับการทำงาน แต่ก็คิดว่าต้นสังกัดจะให้ความเป็นธรรมกับเรา เพราะตนทำงานมาเป็นปีที่ 7 ก็รักองค์กรมาก

เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ๆ
- ไม่สามารถ copy ข้อความจากที่อื่น แล้วนำมา paste ในช่องแสดงความคิดเห็น
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ
error: