เมื่อไม่นานมานี้มีชาวเน็ตจำนวนมากต่างเข้าไปแชร์และดูเรื่องราวของผู้ใช้เฟซบุ๊คชื่อ Asawin Thongtham Na Ayudhya ที่ออกมาเผยเรื่องราวของคุณลุงขายขนมปลากริมไข่เต่าสูตรโบราณ ซึ่งหนุ่มผู้โพสต์เรื่องราวนี้เคยทานขนมปลากริมของคุณลุงตั้งแต่สมัยเด็กจนกระทั่งโตยังเห็นคุณลุงขายเหมือนเดิม แต่ที่เปลี่ยนไปคือลักษณะการขายที่แตกต่างจากเดิม เพราะร่างกายสังขารเริ่มไม่ไหวแล้ว หนุ่มคนนี้จึงอยากแชร์ต่อเพื่อให้ผู้คนที่ผ่านไปมาช่วยกันอุดหนุนกัน ว่าแล้วเราไปอ่านเรื่องราวของเขาแบบละเอียดเลยดีกว่า
คุณลุงคนนี้ขายขนมปลากริมไข่เต่าสูตรโบราณมาตั้งแต่ผมยังเด็กราวๆสิบขวบ สมัยก่อนนานๆครั้งคุณลุงจะคอนหาบ เดินเข้ามาในซอยบ้านผม พลางตะโกนเสียงดังสนั่นได้ยินจากต้นซอยไปท้ายซอยว่า "ขนมปลากริมอร่อยน๊าาาา หวานมันจ้าาาา" แทบทุกครั้งที่ได้ยินเสียงคุณลุง ผมต้องรีบวิ่งไปหยิบชามใบโตๆ หยิบเงิน แล้ววิ่งไปดักคุณลุงที่หน้าบ้าน หลายครั้งที่ไปไม่ทันและคุณลุงหายไปอย่างไร้ร่องรอยเพราะคุณลุงเดินเร็วมากๆ หลังๆจึงต้องออกไปเรียกคุณลุงให้รอก่อนแล้วค่อยไปหยิบชามกับเงิน
ในหาบของคุณลุงซึ่งเป็นตะกร้าไม้ไผ่สานอย่างดีมีผ้าขาวบางคลุมกันฝุ่นจะมีหม้อขนมปลากริมใบใหญ่มากกกก 2 ใบ หม้อใบหนึ่งเป็นขนมปลากริมตัวสีขาวหอมเค็มมันด้วยกะทิข้นๆ หม้ออีกใบหนึ่งเป็นขนมปลากริมตัวสีน้ำตาลที่นอกจากหวานหอมน้ำตาลโตนดแล้ว ยังหอมกลิ่นไข่เต่าที่คุณลุงใส่ไว้ขายคนที่ชอบสั่งแบบใส่ไข่ ไข่เต่าของคุณลุงทำจากไข่เป็ดซึ่งผมเดาว่าคุณลุงคงตอกใส่ในหม้อตอนขนมใกล้สุก ไข่ขาวจะกลายเป็นสีน้ำตาลและค่อนข้างรัดตัวหนึบๆอาจจะเนื่องด้วยการเคี่ยวในน้ำตาลโตนด ส่วนไข่แดงจะสุกพอดีไม่แห้งแข็งเกินไปและไม่เหลวจนเป็นยางมะตูม ซึ่งผมไม่เคยเห็นขนมปลากริมที่มีไข่เต่าอย่างนี้ที่ไหนอีกเลย
เมื่อผมเอาชามให้แล้วสั่งขนม คุณลุงจะตักขนมปลากริมสีน้ำตาลใส่ในชามพร้อมไข่เต่าซึ่งเป็นของโปรดของผม จากนั้นจึงราดด้วยขนมปลากริมสีขาว เราสามารถสั่งได้ว่าเอาเค็มมากเค็มน้อย วันใดที่ได้กินขนมปลากริมไข่เต่าหอมหวานเค็มมันเช่นนี้ วันนั้นดูจะเป็นวันที่แสนพิเศษสำหรับเด็กน้อยวัยสิบกว่าขวบจริงๆ
พอผมโตขึ้นมา คุณลุงจะห่างหายไปจากการคอนหาบเข้ามาขายขนมในซอยบ้าน คุณแม่ผมเจอคุณลุงบ้างเวลาท่านไปจ่ายตลาดก็จะอุดหนุนด้วยการซื้อขนมปลากริมไข่เต่าของโปรดเข้ามาฝากผม พร้อมกับอัพเดทชีวิตคุณลุงให้ฟังว่าคุณลุงอาศัยอยู่ย่านคลองเตย ทำขนมปลากริมไข่เต่าขายตั้งแต่หนุ่มๆ เลี้ยงลูกมาจนโต ตอนนี้ลูกแยกย้ายกันไปหมดไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดู คุณลุงจึงยังต้องทำขนมปลากริมไข่เต่าขายเลี้ยงชีวิต แต่ก่อนเคยหาบไปขายได้ไกลๆถึงละแวกซอยบ้านผม แต่เดี๋ยวนี้เรี่ยวแรงถดถอยลงไม่สามารถหาบไปไกลๆต้องจ้างคนแถวนั้นช่วยหาบมาขายประจำที่ตลาดคลองเตย (สาเหตุที่ไม่ใช้รถเข็นเพราะคุณลุงบอกว่ามันกระเทือนขนมจะเสียเร็ว ส่วนไม้คอนที่หาบมันจะยืดหยุ่นตัวได้เล็กน้อยขนมจึงไม่กระเทือนมาก) ทุกวันนี้ก็ได้อาศัยลูกค้าประจำและคนเก่าคนแก่อุดหนุนเพราะขนมของคุณลุงใช้วัตถุดิบคุณภาพดีราคาจึงค่อนข้างสูง ส่วนคนที่ไม่รู้ว่าขนมปลากริมไข่เต่าสูตรโบราณขนานแท้ของคุณลุงแตกต่างจากขนมปลากริมทั่วไปอย่างไรก็จะมองว่าขนมของคุณลุงนั้นแพง
ผมได้ฟังเรื่องราวการสู้ชีวิตอย่างทระนงของคุณลุงแล้วก็นึกอยากหาทางช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ จึงนำเรื่องราวของคุณลุงมาเล่าไว้ ณ ที่นี้ หากท่านใดมีโอกาสผ่านไปบริเวณ ถ.รัชดาภิเษกตัดกับ ถ.พระรามสี่ ตรงทางเข้าตลาดคลองเตยก็เชิญอุดหนุนคุณลุงกันนะครับ หรือท่านใดจะลองติดต่อขอซื้อสูตรไปทำขายเป็นอาชีพ ขนมปลากริมไข่เต่าสูตรโบราณ อร่อย หอม หวาน มัน แบบนี้สมควรอย่างยิ่งที่จะอนุรักษ์ไว้ไม่ให้สูญครับ
ป.ล.เรื่องและรูปนี้ผมขออุทิศให้คุณลุง ทุกท่านสามารถแชร์ต่อไปได้โดยไม่ต้องขออนุญาตใดๆ ถือเป็นกุศลที่ได้ช่วยเหลือคุณลุงร่วมกันอีกทางหนึ่งครับ
ขอบคุณข้อมูลจาก : Asawin Thongtham Na Ayudhya
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ