ประกาศนียบัตรเชิดชูคุณงามความดี รางวัลการันตีผลการจับกุมในห้วงเวลากว่า 20 ปี ที่ผ่านมา ชีวิตจมจ่อมอยู่กับความเป็นความตายผู้ก่อการร้ายหมายหัวหวังฆ่าให้ตายเพื่อแลกกับความสะใจ …. ตำรวจ 3 จังหวัดชายแดนใต้ ทำงานปกป้องประชาชนในพื้นที่ รักษาผืนแผ่นดินเกิดด้วยความหวาดระแวงภยันตราย เพราะนอกจากจะต้องรักษาชีวิตชาวบ้านตาดำๆแล้ว ยังต้องรักษาชีวิตของตัวเองให้รอด เพื่ออยู่เป็นเสาหลักให้ลูกเมียต่อไป
"คนทำงานได้อะไรตอบแทนจากการทำงาน" ยังเป็นเรื่องที่แวดวงสีกากี รอคำตอบจากผู้มีอำนาจบารมีในบ้านนี้เมืองนี้ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ตำรวจในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ ปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆ ว่า ทุกๆ คนรอความหวังจากผู้บังคับบัญชา เอาหยาดเหงื่อแรงกาย เสี่ยงชีวิตปกป้องรักษาชายแดนมายาวนานกว่า 20 ปี เฉกเช่น พ.ต.ท.พรชัย สุวรรณวงศ์ รอง ผกก.กองกำกับการสืบสวน 2 จังหวัดนาธิวาส ดูแลรับผิดชอบงานยาเสพติด ผ่านการจับกุมผู้ต้องหารายสำคัญกระทบความมั่นคงระดับชาตินับ 100 คดี กระทั่งถึงวาระแต่งตั้งที่ผ่านมากลับถูกผู้บังคับบัญชามองข้ามความสำคัญ ไม่ได้รับการแต่งตั้งให้เลื่อนระดับ
"คนทำงานก็อยากจะมีขวัญกำลังใจได้รับคัดเลือกให้ได้รับการโปรโมต นอกจากจะเป็นขวัญกำลังใจในการทำงานของตัวผมเองแล้ว ยังเป็นขวัญกำลังของคนในครอบครัว ผมอยู่ 3 จังหวัดชายแดนใต้มาจนวันนี้ 22 ปี ได้รับรางวัลตำรวจดีเด่นเต็มบ้าน แต่ตอนนี้ภรรยาผมเก็บเข้าตู้หมด บอกตรงๆ ว่าท้อแท้ใจ ถามว่าตำรวจในพื้นที่ทุกวันนี้ทำงานมั้ย ทุกคนก็ทำงานกันทั้งนั้น แต่ถามว่าผู้บังคับบัญชาเล็งเห็นความสำคัญของทุกๆ คนอย่างเท่าเทียมรึเปล่า น่าจะไม่เท่ากัน เขาต้องเลือกให้ความสำคัญกับลูกน้องที่เป็นเบอร์ 1 ในใจเค้าก่อนอยู่แล้ว"
หากแต่ว่า คำสั่งแต่งตั้งที่ผ่านมาผู้บังคับบัญชาได้ทำการเสนอชื่อของ พ.ต.ท.พรชัย สุวรรณวงศ์ ไปตามลำดับขึ้นตอน เพื่อที่จะได้รับการโปรโมทขึ้นตำแหน่งเหมือนตำรวจที่สมหวังรายอื่นๆ แต่ท้ายที่สุดแล้ว ชื่อของเขารวมไปถึงผลงานการจับกุมด้านยาเสพติดและคนร้ายคดีความมั่นคงกว่า 100 คดี ในพื้นที่ปลายด้ามขวานกลับไม่ได้ถูกคัดเลือกให้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็น พ.ต.อ. ทั้งที่มีรางวัลการันตีความสามารถอีกนับ 30 รางวัล
"หลังการแต่งตั้งผมก็พยายามทำใจให้ลืมไปในแต่ละปี เพราะผมไม่เคยสมหวัง น่าจะเพราะผมมีแค่นายในหน้างาน แต่นายที่ไปเดินตามดูแลต่างๆ นานา ผมไม่มีเลยจริงๆ ถามว่าท้อมั้ย ก็ท้อนะแต่ผมยังสู้ผมไม่ถอดใจ ทั้งหมดทั้งปวงนี้ก็เพื่อประเทศชาติบ้านเมือง ผมทำงานไม่เคยแสวงหาผลประโยชน์แต่อยากได้ความก้าวหน้าในงานเหมือนคนอื่นๆเขาบ้าง ก็แค่นั้น"
ที่ผ่านมาเห็นเพื่อนตำรวจเสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ใน 3 จังหวัด ตัวเราเองรู้สึกกลัวมั้ย? ทุกคนกลัวตายหมดแหละครับ ขึ้นอยู่กับว่ากลัวแล้วจะหนีความกลัวรึเปล่า ผมว่าผมสู้นะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ไม่ท้อไม่น้อยใจ เพราะถ้าท้อคงทิ้งทุกอย่างแล้วลาออกจากงานไป ดูอย่างบางคนสู้ถึงขนาดที่ยอมห่างครอบครัวลูกเมียมาเป็น 10 ปี อยากย้ายกลับบ้านก็ย้ายไม่ได้ย้าย อันนี้นับถือน้ำใจเขา
"ผมคงไปเปลี่ยนระบบอะไรไม่ได้ แต่ผมเลือกที่จะทำงานให้มีประสิทธิภาพแบบนี้ต่อไปได้ ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีคนมองเห็นว่าคนทำงานทุกๆ คนควรได้รับขวัญกำลังใจตามความเหมาะสม ไม่ใช่ปล่อยทิ้งขว้าง หรือตบรางวัลให้กันตอนไม่มีลมหายใจแล้ว…. ถ้าผมไม่พูดไม่รู้ใครจะกล้าพูด แล้วตำรวจใน 3 จังหวัด จะเอาขวัญกำลังใจที่ไหนมาทำงาน ผมหวังแค่อยากให้สิ่งที่กล่าวมาเป็นเสียงสะท้อนย้อนกลับไป ส่วนจะได้รับการแก้ไขใดๆ หรือไม่ ผมไม่กล้าคาดหวังจริงๆ"
**** ถึงวันนี้ไม่ใช่เวลาที่ผู้บังคับบัญชาระดับกองบัญชาการ หรือ ระดับสำนักงานตำรวจแห่งชาติจะมานั่งโกรธเคืองติติงลูกน้องที่ออกมาให้สัมภาษณ์ถึงความน้อยเนื้อต่ำใจในสิ่งที่เกิดขึ้น หรือโทษมึง – โทษกู ปัดความผิดกันไปมา เพราะคนทำงานมีสิทธิ์พูด และแสดงความคิดเห็น…. "ความรู้สึกคนห้ามไม่ได้" ส่วนทางเลือกในการแสดงออกที่ผ่านมา เท่าที่เห็นก็มีไม่กี่ทาง บ้างก็เขียนจดหมายร้องเรียน, ยื่นใบลาออกจากราชการ หรือไม่ก็ยาวไปจนถึงน้อยใจประชดชีวิตโดยการ "ฆ่าตัวตาย" ….. ส่วนผู้ใต้บังคับบัญชาพึงแสดงความคิดเห็นอย่างมีสติ เรียกร้องให้อยู่ในขอบเขตที่เป็นไปได้
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ