จากกรณี นายปดิพัทธ์ สันติภาดา รองประธานสภาคนที่ 1 จากพรรคก้าวไกล (ก.ก.) พาแม่บ้านสภา ไปเลี้ยงหมูกระทะ โดยใช้งบประมาณรับรองแขก จนเกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์จำนวนมาก
นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล โพสต์ข้อความแสดงความคิดเห็นถึงประเด็นดังกล่าวผ่าน “Wiroj Lakkhanaadisorn – วิโรจน์ ลักขณาอดิศร” ระบุว่า [เปิดให้หมด “งบรับรอง”]
จริงๆ แล้วกรณี การใช้ “งบรับรอง” ในการจัดประชุมแม่บ้าน โดยมีอาหารรับรองเป็นหมูกระทะ ผมไม่ได้อยากจะพูดอะไรมาก เพราะปกติการเบิกจ่าย “งบรับรอง” จะต้องมีระเบียบ และกรณีเทียบเคียงในอดีตมาประกอบการเบิกจ่ายอยู่แล้ว มิฉะนั้นข้าราชการสภา เขาคงไม่ยอมให้เบิกจ่ายหรอกครับ
ที่ผ่านมาการใช้ “งบรับรอง” ของข้าราชการตำแหน่งใหญ่ๆ มักจะอยู่ในรูปแบบ “ตีเช็คเปล่า” ที่จะถูกนำใช้ไปแบบลับๆ ล่อๆ เอาไปจัดเลี้ยงอาหารหรูๆ ให้กับนักการเมืองในมุ้งของตนเอง เลี้ยงดูปูเสื่อผู้มีอิทธิพล ข้าราชการระดับสูง ตามใจชอบ ไม่มีใครเขามาบอกกันตรงๆ แบบที่รองอ๋อง ทำกันหรอกครับ
เชื่อไหมครับ ถ้ารองอ๋องจัดประชุมแม่บ้าน ในห้องประชุมที่สภา แล้วให้บริษัทขาประจำมาเหมาค่าอาหารรายหัวแบบแพงๆ หัวละ 6-7 ร้อยบาท แบบที่ลือกันว่าอาจมีเงินทอน หรือทำข้าวกล่อง แล้วให้แม่บ้านมายืนต่อแถวยกมือไหว้ประหลกๆ ขอรับข้าวแจก เป็นบุญเป็นคุณ แบบที่เคยทำกันมา ก็คงไม่เป็นข่าวหรอกครับ
แต่นี่รองอ๋อง ทำทุกอย่างโปร่งใส ประกาศเป็นการสาธารณะ เป็นการประชุมรับฟังความคิดเห็นของแม่บ้าน นอกสถานที่ เพื่อนำเอาข้อเสนอแนะมาปรับปรุงงาน โดยอาหารจัดเลี้ยงเป็น “หมูกระทะ” ซึ่งราคาต่อหัวก็ย่อมเยา ไม่มีเงินทอน เป็นไปตามราคาตลาด โปร่งใส ไม่ได้แพงเป็น 3-4 เท่า แบบที่กองทัพเคยผลาญงบเอาไปซื้อกางเกงใน และถูกผมเอาไปเทียบกับราคาขายปลีกที่ Shopee กลางสภามาแล้ว ถ้าไม่คิดว่าสิ่งที่รองอ๋องทำ เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน ก็ต้องถามกันตรงๆ ว่ารองอ๋องผิดตรงไหน
พนักงานแม่บ้าน เขาเป็นแขกของรองประธานสภาไม่ได้หรือครับ หรือว่าคนที่จะเป็นแขกที่รองประธานสภา จะขอหารือรับฟังความคิดเห็น และเลี้ยงอาหารได้ จะต้องเป็นนักการเมืองใหญ่ๆ ข้าราชการยศสูงๆ เจ้าสัวรวยๆ มาเฟียทุนสีเทา หรือบ้านใหญ่ตามจังหวัดต่างๆ เท่านั้นหรือครับ
สถานที่ประชุม ต้องเป็นเซฟเฮาส์ลึกลับ หรือโรงแรมหรู เท่านั้นหรือครับ เป็นร้านหมูกระทะไม่ได้หรือครับ
เอาเป็นว่า ผมมั่นใจว่าสิ่งที่รองอ๋องทำ น่าจะต้องมีการศึกษาระเบียบมาในระดับหนึ่งแล้ว และเชื่อว่ามีความโปร่งใสกว่า การใช้ “งบรับรอง” ของผู้มีอำนาจที่ผ่านๆ มาอย่างแน่นอน
แต่ผมไม่ได้หมายความว่า ประชาชนจะติติงรองอ๋องไม่ได้นะครับ ประชาชนสามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้อยู่แล้ว และรองอ๋องก็ควรรับฟัง และนำไปทบทวนปรับปรุงตามสมควร
ปกติแล้ว ผมมักจะไม่ค่อยเห็นด้วย กับพฤติกรรมของบรรดานักร้องทั้งหลายอยู่แล้ว แต่กรณีนี้ผมเห็นด้วยนะครับ และพร้อมสนับสนุนให้มีการร้องขยายผลในวงกว้าง สาวกันให้ถึงอดีต สอบการใช้งบรับรองให้ครบทุกตำแหน่ง
และขอให้ประชาชนช่วยกันเรียกร้อง ให้มีการเปิดเผย การใช้ “งบรับรอง” ของผู้มีอำนาจทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น
นายกรัฐมนตรี และรองนายกรัฐมนตรี
รัฐมนตรีว่าการ และรัฐมนตรีช่วย
ปลัดกระทรวง และอธิบดี ตลอดจนข้าราชการระดับสูงทั้งหมด
ประธานสภาผู้แทนราษฎร และรองประธานสภา
ประธานวุฒิสภา และรองประธานวุฒิฯ ประธานองคมนตรี และองคมนตรี
ประธานศาลยุติธรรมต่างๆ เช่น ศาลฎีกา ศาลอุทธรณ์ และศาลปกครอง เป็นต้น
องค์กรอิสระต่าง เช่น กกต. ป.ป.ช. ผู้ตรวจการแผ่นดิน และศาลรัฐธรรมนูญ เป็นต้น
รวมไปถึง ผบ.เหล่าทัพ และ คสช. ประธาน สนช.และรองประธาน สนช.
เปิดมาให้หมดครับ ตั้งแต่ก่อนหน้าจนถึงปัจจุบัน เปิดให้ประชาชนได้รู้ว่าผู้มีอำนาจเหล่านี้ นำเอา “เงินรับรอง” ที่เป็นเงินภาษีของประชาชน ไปเลี้ยงใครบ้าง เลี้ยงที่ไหน ทำไมต้องเลี้ยง เลี้ยงอะไร มีคาร์เวียร์ มีไวน์แพงๆ ไหม หรูหราแค่ไหน มื้อหนึ่งจ่ายไปเท่าไหร่
ถ้าร้องเฉพาะคน เดี๋ยวจะถูกครหานินทาว่ามีอคติ ไหนๆ จะร้องแล้ว ก็เข้าทางผมเลย ผมจะช่วยร้องด้วย แถมจะชวนประชาชนทั้งประเทศมาร้องด้วยกัน แล้วมาลุ้นติดตามข้อมูล ผมเชื่อว่าประชาชนเขาอยากรู้ใจจะขาดแล้ว
บางทีถ้าได้เห็นตัวเลขงบรับรองที่แต่ละท่านเซ็นจ่ายไป ประชาชนอาจจะถึงกับร้อง เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย….!!! กันยาวๆ ก็เป็นไปได้นะครับ
เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!! ไรวะเนี่ย
ข่าวจาก : มติชน
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ