วินาทีที่เงินทองเป็นของนอกกาย หมายถึงติดตัวติดกายไม่ค่อยเหลือ งานเงินหายากกว่าจะได้มาแต่ละบาทเลือดตาแทบกระเด็น อดีตอันฝังใจของ คุณโบว์ ชัญญ์ชญา ภูมิลำเนา เจ้าของเฟสบุค nicha Howito ถูกเล่าเป็นประสบการณ์ของคนที่เคยป่วยหนักเป็น“โรคทรัพย์จาง” จนบ้านที่อยู่ต้องเอาไปค้ำแล้วหลุดจำนอง โดนยึดโดนไล่ที่ สมาชิกทุกคนทั้งบ้านพ่อแม่พี่น้องรวมถึง คุณโบว์ โดนเทกระจาด แยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เพราะไม่มีบ้านที่จะอยู่ ต้องไปขอพักพิงกับญาติ พ่อก็ต้องแยกไปอยู่ที่ต่างจังหวัดเรียกได้ว่า เจอพิษเศรษฐกิจในยุคเมื่อหลายปีก่อนเล่นงาน เช่นกันกับในยุคปัจจุบันที่มีแต่คนตกงาน เงินเดือนไม่พอใช้สู้ไม่ไหวกับรายจ่าย คุณโบว์ เปิดใจเล่าประสบการณ์การเอาตัวรอดจากชีวิตที่ยากลำบากในช่วงนั้นว่า
“ตอนนั้นทำงานบริษัท ทำมา 5 ปี ช่วง 5 ปีนั้นได้เงินเดือน 12,000 บาทเอง ต้องเลี้ยงแม่ เลี้ยงน้อง ด้วยเงินจำนวนนี้ ส่วนบ้านที่อยู่ก็ถูกไล่ที่เนื่องจากหลุดจำนอง รถก็ต้องขายแล้วอาศัยอยู่กับลุงไปก่อน ตอนนั้นดิ้นรนกันมากกับแม่ น้องสาวก็ยังเรียนอยู่ ก็ทำทุกอย่างคะที่เรียกว่าได้เงินมา ไปขายของตลาดนัดก็ไปมาแล้ว คือเอาง่ายๆตอนนั้นหนูก็ขอหน้าด้านหารค่าเช่ากับเพื่อนคนหนึ่ง เลิกงานก็นั่งรถเมล์ไปขายของ เก็บแผงเสร็จก็นั่งรถกลับบ้านทำแบบนี้มาพักหนึ่ง แต่มันก็ยังไม่ตอบโจทย์ชีวิต เราก็หาทางสู้ใหม่ค่ะ”
[ads]
หลงทางผิดไปทำขายตรงจนเจ้งไม่เป็นท่า สูญเงินเยอะกว่าเดิม ทำให้สถานการณ์ของที่บ้านทรุดหนักเข้าไปใหญ่
“หนูทำมาหมดแทบทุกอย่าง ครั้งหนึ่งก็หันไปลองธุรกิจขายตรง ก็หมดไปหลายบาทคะ มันก็ไม่ใช่แนวอีก จนเพื่อนที่รู้จักกันเขาก็แบบสงสารเรา ชวนเราไปแต่งงานกับฝรั่ง คือเขาได้แฟนเป็นฝรั่งแต่งงานมีลูกมีครอบครัวเขาเห็นเราลำบากก็เลยว่าจะหาสามีฝรั่งให้ แต่หนูก็ว่ามันไม่ใช่ อีกอย่างหนูไม่ชอบสเป็คฝรั่งด้วย 555 เห็นแบบนี้ก็เลือกอยู่นะ ก็เลยลองเปลี่ยนไปซื้อเครื่องสำอางชิ้นถูกๆมาขายตลาดนัด ทำเหมือนเดิมเลิกงานก็ไปขาย เก็บแผงเสร็จกลับบ้าน แค่เปลี่ยนตลาดใหม่ให้ใกล้ที่ทำงานขึ้น มันก็ยังไม่ดีอีก ที่นี้เลยลงทุนซื้อคอมพิวเตอร์มาศึกษา ใช้กูเกิ้ลค้นหาลองศึกษาแหล่งทำธุรกิจ ดูก็ไปเจอร้านใหญ่ร้านหนึ่งที่เขาขายส่ง เลยขอพี่เขาเป็นตัวแทนค่ะ ฝากเขาส่งของให้เวลาเรามีออเดอร์ จะได้ไม่ต้องเสียเงินสต๊อคสินค้า เพราะเราทำงานประจำก็ไม่มีเวลาส่งอยู่แล้ว ก็เริ่มจากโพสขายใน hi5 ก่อนเลยสมัยนั้น นานมาก 555 แล้วก็เริ่มขายได้คะ ขายดีด้วยขายชิ้นแรกได้กำไร 120 บาทดีใจมากๆคะ เพราะในใจคิดว่าเราทำได้แล้ววุ้ย!!”
ชีวิตไม่เคยรู้จักคำว่าสบาย ทำงานสายตัวแทบขาดเป็นเสาหลักของครอบครัว ถึงจะเป็นลูกผู้หญิงแต่จิตใจแข็งแกร่งไม่แพ้ผู้ชาย “ขายมาเรื่อยๆ ก็เริ่มสต๊อคสินค้าเอง นั่งรถเมล์หาสินค้ามาสต๊อค ช่วงนั้นสินค้าคาร์มาร์ทก็เริ่มมาด้วยคะ เริ่มมีทุนสต๊อคนิดหน่อย หนูก็โทรไปอวดพ่อตลอดว่าเดือนนี้ได้กำไร 5,000 บาท เพราะตอนนั้นพ่ออยู่ต่างจังหวัดค่ะ จะได้ช่วยกันลดภาระ แต่ก็ยังอาศัยบ้านลุงอยู่นะ พอเริ่มสต๊อคสินค้าได้แล้ว ก็ไปเอาสินค้าทุกอาทิตย์ วันพักผ่อนอย่างวันอาทิตย์ก็จะไม่ได้หยุดเหมือนคนอื่นๆ ก็ต้องไปเอาสินค้ามาขาย แล้วก็ถ่ายรูปอัพภาพสินค้าลงเฟส ทำภาพสินค้าเองอะไรแบบนี้ ส่วนงานบริษัทพอทำครบ 5ปีก็ได้เลื่อนขั้นเป็นแอดมิน sale plan ค่ะ ช่วงนั้นได้โยกย้ายขึ้นไปอยู่สำนักงานใหญ่ ก็ได้หยุดเสาร์-อาทิตย์ เราก็มีเวลาขายของมากขึ้น ก็เริ่มเก็บเงินได้เยอะขึ้น จากแต่ก่อนแม้แต่พาพ่อแม่ไปกินเอ็มเคสุกี้ ก็ยังไม่มีปัญญา ใช้เดือนชนเดือนตลอด แต่พอเราเริ่มมาขายของในเฟสบุคก็ค่อยๆดีขึ้น”
เป็นผู้บุกเบิกการเอาเต้าหู้มาทำโลชั่นเจ้าแรกในเมืองไทยในชื่อแบรนด์ “โฮโวโตะ” จนโด่งดังมียอดขายล้นทะลักเปลี่ยนจากคนที่แทบไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอนกลายเป็นเจ้ใหญ่เจ้าของแบรนด์ที่ความจนมิอาจแยกครอบครัวของเธอได้อีกต่อไป
“พอไปอยู่สำนักงานใหญ่ ช่วงนั้นมีสินค้าตัวหนึ่งที่ โบว์ขายได้เยอะมาก ก็คือสบู่กลูต้าน้ำนมข้าว ตอนนั้นยังไม่มีกล่อง และยังไม่มีใครทำแบรนด์ด้วยคะ เขาขายกันแบบก้อนเปลือยๆเลยทีเดียว จำได้ว่า โบว์ขายได้เยอะมากๆ สินค้าอื่นๆก็เริ่มขายดีไปด้วยหลายๆอย่าง เราก็เริ่มหาคนมาช่วยแพ็ค ช่วยทำ ช่วยส่งจนขายไปขายมา คิดว่าเราน่าจะหาที่ผลิตเองได้แล้วเพราะต้นทางเริ่มมีปัญหา การส่งสินค้าล่าช้าบ้าง สินค้าไม่เพียงพอบ้าง รวมถึงการบริการที่ไม่ดี โบว์เลยคิดหาโรงงานผลิตเองคะ จนมาเจอโรงงานแห่งหนึ่งซึ่งเป็นโรงงานเล็กๆ เราก็เริ่มสอบถามการลงทุน คือตอนนั้นโทรไปถามเขา บอกว่าถ้าลงทุนเปิดบิลแรกต้องขึ้นงาน 5,000 ก้อนก็ราวๆ 5 หมื่นบาทคะ อ้าว!!! คิดในใจทำไงล่ะที่นี่ โบว์มีเงินแค่ 20,000 บาทเอง ในใจคิดว่าจะบอกเขาตรงๆ เรามีเงินเท่านี้เอาไปก่อนได้ไหม ขายได้ก็ค่อยเอาล็อทใหม่มา สรุปบอกเขาไปคะว่าขอตามนี้ เขาก็ให้คะ แต่อีกใจก็กลัวว่า จะขายหมดมั้ยเนี่ย แต่เราคิดในใจยังไงก็ต้องลองดู”
“พอได้สินค้าออกมา โบว์เริ่มก็โพสขายทันทีที่ได้สบู่มาคะ สรุปว่าขายหมดในพริบตา คนแห่มาซื้อเรื่อยๆ คะจนโรงงานเริ่มทำไม่ทัน สรุปเราก็ขายดีมาเรื่อยๆ ได้เห็นเงินก้อนในบัญชีดีใจมากๆ หนูก็ตามพ่อกลับมาอยู่ด้วยกันเลยคะ มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวจนมาถึงยุคสินค้าที่ชื่อ มะหาดกำลังเป็นกระแส ตอนนั้นขายดีทั้งโลชั่น สบู่ คือแบบดีมากๆ ได้เงินมาก้อนโตเลยคะ โบว์เองก็ยังรับทำแบรนด์สินค้าให้คนอื่นด้วย ก็ยิ่งได้เงินเพิ่มขึ้นไปอีก ดีใจสุดๆ จนได้ซื้อรถคันแรกมา พอหมดยุคมะหาด ช่วงนั้นก็เป็นยุคสินค้าเกาหลีเริ่มมาคะ สบู่เต้าหู้กำลังมา โบว์เลยตัดสินใจทำโลชั่นเต้าหู้ในชื่อแบรนด์ “โฮโวะโตะ” บวกกับมีน้องที่รู้จักขึ้นมาจากใต้ มาอยู่กรุงเทพฯ น้องคนนี้เขารู้จักคนเยอะ สินค้าเราก็เลยกระจายไปไวคะ บูมมากคะสั่งผลิตแทบไม่ทัน เราเลยเป็นเจ้าแรกสำหรับโลชั่นเต้าหู้ที่ขายดีที่สุด ลูกค้ายอมรับใช้ดีบอกต่อ ยอดขายยอดสั่งเข้าเยอะมาก ทำให้ธุรกิจที่ลุยกันมาตั้งแต่แรกสำเร็จ ทำให้หนูมีทุกอย่างในวันนี้ ปัจจุบันมีบ้าน 2 หลัง รถอีก 4 คัน คือแบบชีวิตนี้ดีใจมากไม่นึกว่าเราจะมีวันนี้ได้วันที่พ่อแม่พี่น้องกลับมาอยู่พร้อมหน้าเป็นครอบครัว จำได้ว่า มีเงินก้อนแรก โบว์รีบพาพ่อกับแม่ไปทานข้าวแบบที่แพงสุดๆไปเลยคะ ถ้าไม่มีท่านก็คงไม่มีโบว์ในวันนี้เช่นกันคะ ใครที่กำลังมีชีวิตลำบากแบบ โบว์ ลองเอาชีวิตโบว์เป็นตัวอย่างนะคะ ไม่ต้องมาขายสบู่หรือขายครีมอะไรก็ได้ แค่หาธุรกิจที่เราถนัดทำเป็นเจ้าของเอง หรือถ้าอยากขอคำปรึกษาก็ยินดีและเต็มใจสะดวกให้ข้อมูลค่ะ”
[ads=center]
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ