ผ่านร้อนผ่านหนาวมาตั้งแต่อายุ 13 ปี ปัจจุบันอายุ 44 มีลูกทั้งหมด 4คน เรื่องราวของ คุณ เจ้าของเฟสบุค Koy Pureherb สู้ชีวิตจนเป็นเจ้าของธุรกิจผลิตและจัดจำหน่ายเครื่องสำอางและอาหารเสริมภายใต้แบรนด์ “เพรียวเฮิร์บ” เป็นเจ้าของร้านจำหน่าย เครื่องสำอางครบวงจรมูลค่าทรัพย์สินรวมเกือบร้อยล้านบาทในอำเภอแม่ริมจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งกว่าจะมาถึงวันนี้ถึงเคยผ่านวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต
เรื่องราวชีวิตของพี่ ยิ่งกว่าละครน้ำเน่าหลายๆเรื่องมารวมกันแต่พี่จะเล่าคร่าวๆเผื่อจะได้เป็นกำลังใจเป็นแรงผลักดันให้ลูกผู้หญิงที่เจอปัญหาคล้ายๆกันจะได้มีกำลังใจต่อสู้กับปัญหาต่อไป ชีวิตในวัยเด็กของพี่ ตอนนั้นครอบครัวยังไม่ค่อยลำบากมีที่ไร่ที่นาเกือบ 100 ไร่ แต่พ่อเป็นคนชอบเล่นการพนัน และชอบดื่มเหล้า ที่ดินที่มีอยู่เริ่มทยอยขายทีละแปลงๆ จนหมด พอพี่ อายุ 9 ขวบ พ่อก็เสียชีวิตลง ได้ทิ้งหนี้สินไว้ให้แม่ต้องตามชดใช้ แม้กระทั่งที่ดินที่ปลูกบ้านที่มีอยู่ไม่ถึงไร่ก็โดนยึดจากการเอาไปจำนอง ต้องย้ายไปอยู่บ้านพี่สาวพี่เขย ตอนเด็กๆจะจำภาพบ้านน้อยหลังเก่าๆนั้นได้ติดตา เป็นบ้านหลังเล็กๆชั้นเดียวเตี้ยๆ เพื่อนบ้านข้างๆกันซ้ายขวาที่เค้าฐานะดี ถมที่สร้างบ้านขึ้นสูงทั้ง 2 ฝั่งทำให้มองแทบไม่เห็นบ้านพี่เลย เวลาฝนตกหนักทีไร ทั้งน้ำขี้ โคลนทราย ไหลผ่านบ้านทะลุลงทุ่งนา ต้องไปตักน้ำในสระหมู่บ้าน มาชะล้างเป็นวันๆ หลายๆครั้งโดนดูถูกเรื่องความยากจนเลยสัญญากับตัวเองว่า เราต้องสร้างบ้านให้แม่อยู่อย่างสุขสบายให้ได้เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทน เกิดมาเป็นคนต้องสู้ให้ถึงที่สุดแทบจะไม่ได้ใช้ชีวิตเที่ยวเตร่เหมือนเด็กคนอื่นๆรับจ้างทุกอย่างที่ได้เงินมาจุนเจือครอบครัว
พอปี 2530 ก็เรียน จบ ป.6 เด็กสาวในวัย 13 ปี ออกมาหางานทำเพราะความจนเลยไม่ได้เรียนต่อแต่ก็ไม่ได้โทษพ่อแม่แค่ท่านให้ชีวิตให้อวัยวะเรามาครบ32ก็ถือว่าโชคดีแล้วอยากได้อะไรเราต้องสร้างเองทำเองไม่งอมืองอเท้าและต้องทำให้ได้ จึงตัดสินใจออกเดินทางจากจังหวัดมหาสารคามเพื่อไปหางานทำที่กรุงเทพฯ เริ่มต้นจากการทำงานโรงงาน เป็นเด็กตัดเศษด้ายที่โรงงานเย็บผ้าเล็กๆ ได้เงินเดือน 350 บาท โชคดีหน่อยที่ได้อาศัยกินอยู่กับเจ้าของโรงงาน ยังมีเงินเหลือเก็บส่งให้แม่ทุกเดือนๆละ 300 บาท พอทำงานได้ครบปีก็กลับมาเยี่ยมแม่ที่มหาสารคาม เห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันที่ได้เรียนต่อ แต่งชุดนักเรียน มารอขึ้นรถตรงศาลาข้างๆ บ้านเพื่อจะเดินทางไปเรียนในอำเภอ พี่เองจะคอยแอบดูเพื่อนๆ ทางช่องหน้าต่าง น้ำตาก็จะคลอเบ้าทุกครั้ง แอบน้อยใจว่าเพราะอะไรเราถึงจนขนาดไม่มีเงินเรียนต่อเหมือนเพื่อนๆ ทั้งๆ ที่เป็นคนเรียนเก่งมากสอบได้ที่ 1-2 ทุกปี เลยคิดหาทางเรียนต่อให้สูงขึ้นด้วยลำแข้งของตัวเองให้ได้
หลังจากกลับไปเยี่ยมแม่มาก็ได้เปลี่ยนงานมาทำงานโรงงานเย็บถุงมือตีกอล์ฟส่งญี่ปุ่นเข้ากะเช้า 7 โมง เลิก4 โมง หลับวันละ 3-4 ชั่วโมง 3 ทุ่มก็ออกไปทำงานที่คาเฟ่และที่แห่งนี้ทำให้พี่ได้มีพ่อและแม่บุญธรรมที่เป็นเจ้าของคาเฟ่ซึ่งป๋ากับแม่มีลูกสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน เค้าเอ็นดูพี่ จึงรับพี่เป็นลูกบุญธรรมและพี่ก็สนิทกับลูกสาวของป๋ากับแม่มาก ช่วงแรกก็ไปช่วยเสิร์ฟอาหารก่อน ช่วงปีนั้นคาเฟ่จะบูมมากเงินสะพัดคนเที่ยวเยอะ เศรษฐกิจดี ด้วยความที่เป็นคนชอบและร้องเพลงได้ทุกแนว ป๋าเลยเห็นพรสวรรค์ในตัวพี่ จึงให้พี่ขึ้นร้องเพลงคู่กับลูกสาวแก เพื่อนชอบมากจะได้มีรายได้ไม่ต้องขอเงินพ่อแม่เวลาไปโรงเรียน อาศัยเสียงพี่เพราะเพื่อนก็ลิปซิงค์ตาม วันนั้นได้พวงมาลัยเยอะมาก เลยติดใจตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาพอ วันไหนแขกเยอะก็กระโดดขึ้นเวทีร้องเพลงคู่กันตลอดเลย แขกฟังพี่ร้องเพลงก็ชอบใจจึงให้พวงมาลัย ได้ทิปบางคืนก็ได้หลายพัน วันเสาร์อาทิตย์ โรงงานหยุดเลยมีเวลาไปเรียน กศน. และเรียนเสริมสวยต่อเรียนรู้หลายๆอย่างจนงงตัวเองเหมือนกันว่าเราจะทำอะไรกันนักกันหนาบางวันนอนไม่พอทั้งง่วงทั้งเหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็ต้องทนเก็บอดออมเงินไว้สร้างบ้านหลังเล็กๆอยู่กับแม่ให้ได้
พออายุ 19 ปีเริ่มเป็นสาวเต็มตัว ได้คบกับเพื่อนชายด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พลาดตั้งท้องตอนนั้นรู้สึกเครียดมากกลัวความฝันที่ตั้งใจทำทั้งหมดจะไม่สำเร็จนั่งร้องไห้อยู่หลายวันว่าพี่จะทำยังไงกับชีวิตดีถ้ามีลูก งานที่เราทำคงกระทบแน่ๆเพื่อนๆก็แนะนำให้ไปเอาเด็กออกแต่พี่ทำไม่ได้เคยเห็นคนอื่นเค้าแย่กว่าเรา ยากจนพิการเค้ายังเลี้ยงลูกหลายๆคนจนเติบโตได้ เลยเขียนจดหมายไปปรึกษาแม่ แม่ตอบมาคำเดียวว่าเก็บเค้าไว้หลานคนเดียวแม่เลี้ยงได้ก็เลยอุ้มท้องและทำงานที่พอทำได้ไปเรื่อยๆพอท้องแก่แม่ขึ้นมาช่วยดูแลจนคลอดได้ลูกชาย แม่ช่วยเลี้ยงหลานอยู่ไปซักพักไม่สะดวกเรื่องที่อยู่อาศัย แม่เลยพาหลานกลับต่างจังหวัด แต่พี่จะคอยส่งเงินไปให้ใช้จ่ายซื้อนมตลอด หลังจากนั้นทำงานเก็บเงิน อดออมไปเรื่อยๆ ก็พบรักกับหนุ่มนักธุรกิจคนเหนือเป็นแขกที่เข้ามานั่งฟังเพลงครั้งแรกบังเอิญวันนั้นเป็นคืนวันเสาร์แขกเยอะเลยได้ขึ้นร้องเพลงพอได้ยินเสียงพี่ร้องเพลงเค้าก็ประทับใจและตามจีบพี่ตลอดเค้าเป็นคนรูปหล่อมีเชื้อฝรั่งเศส คบหาดูใจกันหลายเดือนก็ตกลงแต่งงานกัน ปี 2539
หลังจากแต่งงานแฟนให้ลาออกจากที่ทำงานเดิมไปค้าขายและรับเหมาทำสนามบิน ขายอุปกรณ์การเกษตรที่โคราช ลงทุนจากเงินออมของตัวเองและของแฟนและแม่แฟนช่วยจำนวนเกือบ2ล้านเหมือนว่าชีวิตของพี่จะเจริญก้าวหน้า แต่คราวซวย เจอพิษเศรษฐกิจฟองสบู่ปี 2540 ขาดทุนย่อยยับ แทบหมดตัว ช่วงนั้นเริ่มท้องลูกชายอีกคนจึงตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่เชียงใหม่เพราะแฟนประมูลได้งานรับเหมาโรงเรือนกรีนเฮาส์ระบบน้ำที่สวนพฤกษศาสตร์ ชีวิตความเป็นอยู่ก็กลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง จึงหาซื้อที่ดินสร้างบ้านเพื่อจะเอาแม่และลูกชายคนโตมาอยู่ด้วย แต่ความฝันของพี่ก็พังทลายลงเมื่อได้รับข่าวร้ายว่าแม่ที่เรารักที่สุดป่วยหนักหมอตรวจพบแม่เป็นมะเร็งที่ปอดระยะสุดท้าย ผ่าตัดรักษาตัวได้ประมาณ2-3เดือนแม่ก็เสียชีวิตจากไปอย่างสงบ แม่ไม่ได้อยู่ดูบ้านสวยๆ ไม่ได้อยู่ดูลูกหลานเจริญเติบโต ดูความสำเร็จของลูกเลย พี่เป็นลูกคนเล็กจะผูกพันกับแม่มาก พอแม่จากไปตอนนั้นชีวิตเคว้งคว้างขาดที่พึ่งทางใจจะฝันเห็นแม่ตลอดเหมือนเค้ายังไม่จากเราไปไหนยังอยู่ข้างๆคอยดูลูกๆหลานๆและคอยดูความสำเร็จของเราทำให้มีแรงผลักดันกลับมาอีกครั้ง
[ads]
เห็นตึกว่างให้เซ้งเช่าหน้าอำเภอจึงเช่าไว้ขาย ท่อ ปุ๋ย ระบบน้ำ แต่นานๆได้ขายที เลยเปลี่ยนความคิดว่าขายอะไรดีจะมีรายได้เยอะๆ จึงไปรับเสื้อผ้ามาขายหน้าร้าน ปรากฏว่าขายดีมาก ขายได้วันละ 2-3 พันบาท ช่วงนั้นเดินทางลำบากมากรถส่วนตัวก็ยังไม่มี มีรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆไว้ขับไปกลับบ้านกับร้านเวลาไปซื้อของในเมือง ต้องกระเตงลูกชายคนรองนั่งรถสองแถวไปซื้อของด้วย เวลากลับต้องหอบของพะรุงพะรังลำบากมาก จึงจ้างพี่เลี้ยงมาช่วยดูแลลูก และสลับกันไปซื้อของๆ ขายดีขึ้นเรื่อยๆ จากวันละ2-3พันบาท เพิ่มขึ้นเรื่อยๆช่วงนั้นเหนื่อยมากแต่มีความสุขเพราะเป็นงานที่เรารัก เมื่อกิจการขายเสื้อผ้าเจริญก้าวหน้าพี่ก็มองหาธุรกิจอื่นมาเสริมเพราะอุปกรณ์การเกษตรมันขายช้า เลยเลิกขายนำเงินและกำไรที่ได้จากการขายเสื้อผ้าไปลงทุนซื้อเครื่องสำอางมาขายและแม่แฟนที่ท่านรักเราเหมือนลูกเป็นผู้มีพระคุณใจดีมากช่วยสนับสนุนให้ยืมเงินมาลงทุนซื้อของเข้าร้านเพิ่มเติมเพราะเครื่องสำอางมีหลากหลายยี่ห้อมากลงทุนเท่าไหร่ก็ไม่พอกับความต้องการของลูกค้าแต่กำไรดีและกิจการโตเร็วมากพี่จะเป็นคนใส่ใจลูกค้าทุกรายระเอียดลูกค้าเดินเข้ามาในร้านจะซื้อของกลับบ้านแทบทุกรายพี่มีความสุขในงานด้านนี้มาก
แฟนเป็นคนหน้าตาดีบุคลิกดีแต่เจ้าชู้เลยทำให้มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามจึงมีเรื่องผู้หญิงให้เสียใจและเจ็บปวดอยู่ตลอดซ้ำๆซากๆ แต่พี่ก็ต้องทำใจเพราะสงสารลูกคิดว่ามันเป็นเวรเป็นกรรมของเรา เลยคิดว่าซักวันเขาคงเปลี่ยนแปลงและเห็นความดีของพี่บ้าง จนปี2545 ก็ตั้งท้องลูกสาวอีก 1 คน แฟนเค้าเป็นคนรักลูก ของถึงจะขายดีแต่เงินถูกดึงไปใช้ลงทุนในหลายๆส่วนนอกระบบ จึงไม่สามารถเก็บเงินเป็นก้อนได้และเงินขาดมือเป็นช่วงๆ ทำให้พี่เริ่มท้อและมีเรื่องระหองระแหงจากความคิดเห็นไม่ตรงกัน
ช่วงหลังๆแฟนไปทำงานเมืองนอกบ่อยปีละ 3-4 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 1 เดือนจะโทรกลับบ้านทุกอาทิตย์ แต่ช่วงนั้นหายไป 2 เดือน ไม่เคยโทรมาเลยซักครั้ง ทำให้ลูกน้องที่ทำงานวุ่นวายไปหมด พี่และลูกก็ได้แต่รอ รอแล้วรอเล่าครบ 2 เดือน ผ่านไป น้องชายแฟนโทรมาถามว่า พี่ชายติดต่อมาหารึยัง พี่ก็บอกยังไม่กลับมาจากเมืองนอกติดต่อไม่ได้ 2 เดือนแล้ว น้องชายเค้าอึ้งไปพักนึ่ง ด้วยความสงสารหลานตาดำๆ น้องชายแฟนจึงบอกความจริงว่าพี่ชายกลับมาเมืองไทยได้ 2-3 วันแล้ว อยู่ที่ไซต์งานบนดอยพี่ก็งงมากสงสารแต่ลูกสาวบ่นคิดถึง อยากเจอหน้าพ่อจึงขับรถพาลูกสาวตัวเล็กวัยเพียง 7 ขวบ ขับรถพาลูกไปหาพ่อบนดอยทั้งๆที่พี่ขับรถไม่ค่อยเก่งกะจะพาลูกสาวไปเซอร์ไพร์ เจ้าตัวเล็กดีใจตื่นเต้นที่จะได้เจอหน้าพ่อเพราะเค้าติดพ่อมาก แต่พอเจอหน้ากันคำพูดคำแรกที่พี่ได้ยินกับหูคือ “ ขึ้นมาทำไม ป๊าหมดใจแล้ว ต่างคนต่างอยู่” ให้พี่อยู่ที่บ้านไม่ต้องไปไหนเค้าจะเป็นฝ่ายไปเองเค้าจะไปแต่ตัว ดูแลลูกชายให้ดีๆ ส่วนลูกสาวเค้าจะเอาไปเลี้ยงเอง ตอนแรกนึกว่าพูดเล่น แต่เค้าก็พูดซ้ำๆ ยืนยันคำเดิมพี่โกรธมากพูดคำนี้ออกมาได้ยังไงลูกสาวพี่ทั้งคนอุ้มท้องตั้ง9เดือนกว่าจะคลอดเลี้ยงกว่าจะโตมาขนาดนี้รักและะผูกพันกับเค้ามากแค่ไหน เค้าเป็นผู้ชายไม่รู้หรอกเค้ายังยืนยันคำเดิมว่าจะเอาลูกสาวไปเลี้ยงดูถ้าไม่ได้จะฟ้องศาลพี่บอก ข้ามศพพี่ไปก่อน ไม่มีคำบรรยายใดๆจะเจ็บปวดเท่านี้น้ำตาของผู้หญิงที่แข็งแกร่งอดทนมาครึ่งค่อนชีวิตมันไหลออกมาเหมือนทำนบพัง ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตครอบครัวอยู่ด้วยกันมาเป็น 10 ปี คุณกลับใช้คำพูดแค่ไม่กี่คำ ว่า ต่างคนต่างไปต่างคนต่างอยู่ ป๊าหมดใจแล้ว เขาไม่รู้หรอกว่าคำพูดเพียงไม่กี่คำมันทำให้ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งหัวใจแทบสลายหมดเรี่ยวแรงที่จะสู้ต่อไปคิดว่าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเค้า เราไม่ใช่คนที่นี่จากบ้านเกิดมาญาติพี่น้องแถวนั้นก็ไม่มี
พี่จูงมือลูกสาวเดินร้องไห้หมดอาลัยในชีวิต ขับรถลงมาจากดอยทั้งๆที่เวลาเริ่มมืดแล้ว ฝนก็ตกปรอยๆ ไม่มีเสียงห้ามจากเค้าซักคำ ลูกสาวพึ่ง 7 ขวบกำลังช่างพูดก็ถามหาพ่อตลอดทาง บอกแม่ๆอย่าขับรถเร็ว หนูกลัวหนูยังไม่อยากตายหนูอยากอยู่กับแม่กับป๊านานๆทำไมป๊าไม่ลงมากับเราทำไมป๊าใจร้ายจัง เชื่อมั้ยตลอดเวลาเกือบ 2 ชั่วโมงพี่ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดพร่ำถามตัวเองว่าเราไม่ดีตรงไหนทำไม!! ทำไม!!ต้องทำร้ายเรากับลูกถึงขนาดนี้ ต้องเสียน้ำตาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตอนนั้นมองไปทางไหนก็มืดมน ไม่รู้จะเริ่มต้นชีวิตยังไง ณ วินาทีนั้นที่ขับรถลงมาจากดอย พี่เองสติหลุด!! เกือบคิดสั้นขับรถลงเหว แต่จังหวะที่สองจิตสองใจลูกสาวตัวเล็กจับบีบแขนพี่เรียกแม่ วินาทีนั้นจากที่เราเหมือนกำลังหยุดลมหายใจทำอะไรไม่ดีลงไป สติพี่กลับมาร้องไห้กอดลูก บอกแม่ขอโทษแม่จะไม่เป็นคนอ่อนแออีกต่อไป จากนี้ไปพี่จะสู้เพื่อลูก เรามีกันแค่นี้
ผ่านไปไม่ถึงเดือนเพื่อนโทรมาบอกว่า พรุ่งนี้แฟนจะแต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่แอบคบกันมา ใจพี่สั่นรัวหูอื้อ ขาอ่อนแรง แทบล้มทั้งยืนนั่งร้องไห้อยู่เป็นอาทิตย์ ร้องไห้ ร้องไห้ให้พอ และสัญญากับตัวเองว่าต่อไปนี้จะไม่เสียน้ำตาให้คนที่ไม่เห็นค่าของเรา ต้องเข้มแข็งต้องเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกๆต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเองให้ได้จากนั้นพี่ก็เริ่มปรับปรุงตัวเองให้สวยดูดีและมีค่า อนาคตคุณต้องเสียใจและเสียดายที่ทิ้งฉันไป พี่เป็นคนหน้าตาธรรมดาไม่สวย เลยทำศัลยกรรมทำทุกอย่างที่คิดว่าสวย คิดเสมอว่าเกิดมาทั้งทีขอสวยชาตินี้ไม่รอชาติหน้า เราทำงานหาเงินเก่งอยู่แล้วไม่ต้องกลัวและงานของพี่ต้องใช้หน้าตาเป็นส่วนประกอบ ผ่านไปซักพักพอเริ่มทำใจได้ก็ยกโทษอโหสิกรรมให้เค้า เป็นพี่เป็นน้องกัน มารับลูกไปเที่ยวไปทานข้าวได้ ในส่วนดีของเค้าก็เยอะ เลยไม่ผูกใจเจ็บฟ้าคงลิขิตมาให้เป็นไปตามนี้ ใครๆก็บอกทำไมพี่ใจดีจังเหมือนแม่พระให้อภัยเค้ามาตลอด พี่บอกคนเราเกิดมามี1ชีวิตรู้วันเกิดแต่ไม่รู้วันตาย ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ขอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมีสติ ให้อภัยแล้วใจจะเป็นสุข
พี่เลี้ยงลูกอยู่คนเดียวมาเรื่อยๆทำงานเป็นบ้าเป็นหลังไม่มองใครเลยตอนนั้นเนื้อหอมมากมีคนในเครื่องแบบนักธุรกิจและเพื่อนๆแนะนำให้แต่ใจยังรับไม่ได้ยังเข็ดกับเรื่องในอดีตอยู่ ช่วงนั้นขายของดีมาก และเริ่มทำครีมเป็นแบรนด์ของตัวเองจากประสบการณ์คลุกคลีกับเครื่องสำอางมานาน เลยติดต่อสินค้าที่มีคุณภาพเป็นสมุนไพรไม่มีสารต้องห้าม เริ่มจากขายหน้าร้านและฝากเซลพี่ๆที่รู้จักไปวางขายตามร้านคอสเมติกทั่วไป ลูกค้าใช้ดีบอกต่อ ครีมขายดีขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีเซล 2 คน ช่วยขายกระจายสินค้า จนปี 2554 ก็พบรักกับสามีคนปัจจุบัน เป็นพ่อหม้าย คบหาดูใจกันไม่นานพี่เค้าก็ขอแต่งงาน พี่ก็บอกกับตัวเอง ดีเหมือนกันจะได้มาช่วยกันเลี้ยงลูก สามีอายุมากกว่าพี่ 10 ปี เป็นคนใจดี อบอุ่น สะอาดสะอ้านประหยัดไม่ฟุ่มเฟือย ชอบค้าขายเหมือนกัน ให้เกียรติพี่ทุกอย่างเป็นที่ปรึกษาได้ดีมากชีวิตพี่มีความสุขดี เราเลือกคนไม่ผิดจริงๆ พี่ไม่เลือกคนหล่อ ไม่จำเป็นต้องรวย ขอให้ช่วยกันค้าขายไม่เจ้าชู้ รักเราและลูกก็พอ
ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมาสองปีก็ตั้งท้องลูกชายคนเล็กเจ้าตี๋น้อยเป็นโซ่ทองคล้องใจเป็นที่รักของทุกๆคน ดวงชะตาคงเกื้อหนุนกันช่วยกันบริหารงานขยายการตลาดและการผลิตเพิ่มขึ้นเรื่อยๆรับเซลเพิ่มปัจจุบันมีเซลครบทุกภาค ทั่วประเทศ ด้วยความขยันมานะอดทนไม่กินไม่เที่ยวไม่เล่นการกพัน ระยะเวลาไม่กี่ปีซื้อรถได้4คัน สร้างโรงงานผลิตและจัดจำหน่ายเครื่องสำอางและอาหารเสริมครบวงจร สร้างรีสอร์ทไว้ให้ตัวแทนและแขกญาติๆมาพัก สร้างออฟฟิตใหม่ให้กว้างขวางกว่าเดิมและมีโครงการ อีกเพียบ มีเพื่อนๆหลายคนถามเธอจะทำงานอะไรกันนักกันหนา ทำไมไม่หยุดไปกินเที่ยวให้มันรอบโลกเลย พี่บอกไปแน่ๆรอเวลาอีกนิดนึงตอนนี้กำลังสนุกกับงานไม่อยากกลับไปจน เพราะความจนมันน่ากลัว
พี่เป็นคนสมองไม่อยู่นิ่ง พยายามทดลองและคิดค้น ผลิตภัณฑ์ที่ดีมีคุณภาพที่ตลาดต้องการเข้ามาเพิ่มในแบรนด์ตลอด สินค้าแต่ละตัวทดสอบจากตัวแทนทั่วประเทศ ทดลองใช้เป็นปีว่าไม่แพ้ไม่มีสารต้องห้ามถึงเลือกมาทำแบรนด์ จนตัวแทนหลายๆคนเห็นช่องทางให้พี่ทำแบรนด์ให้ขายดีมากช่วงนี้เศรษฐกิจแย่ของกินของใช้แพง คนส่วนมากรายได้ไม่พอกับรายจ่ายทำให้เกิดปัญหาทางสังคมตามมาเยอะแยะ สังเกตดูคนหันมาเล่นโซเซียลกันเยอะ ตัวแทนที่สมัครสมาชิกสั่งไปขายก็เริ่มขายดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เนื่องจากสินค้าเริ่มโตมาจากตัวแทน ร้านค้า บางเจ้ามีกำลังซื้อเยอะๆ ก็ขายถูกตัดราคากันทำให้ตัวแทนรายย่อยขายของลำบากพี่เลยได้ไอเดียคิดค้นระบบใหม่ให้ไม่กระทบกับระบบเดิมคือระบบเพรียวเฮิร์บเอ็กตร้า(PURE HERB EXTRA)ให้คนที่ไม่มีเงินลงทุนไม่ต้องสต็อคของ มีเงินหมุนเวียนแค่ 1-2 พัน ทำตามระบบที่พี่วางไว้ คุณจะมีรายได้เดือนละหลายหมื่น – หลายแสนสินค้าราคาถูก ไม่ใช่ระบบขายตรง ไม่มีความเสี่ยงใดๆ ตอนนี้รอพร้อมจำหน่ายกว่า 10 รายการใครอยากมีรายได้เยอะๆ อยากหนีไกลจากความจนไม่ต้องเกรงใจ
สอบถามข้อมูลที่พี่ได้
Tel. 081-9927713
FB : Koy Pureherb
ID Line : 0819927713
[ads=center]
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ