สิ่งที่ทำให้ลอร่าสนใจในเรื่องนี้ก็คือเธอสังเกตตัวเองในช่วงที่กำลังเติบโตจนกระทั่งเมื่อสองสามปีที่ผ่านมาว่าเธออยากจะพูดขอบคุณใครซักคน อยากจะเอ่ยคำชื่นชม แต่ทำไมถึงรู้สึกอาย รู้สึกเขินเวลาที่จะพูดคำคำนี้ เธอจึงเริ่มหาคำตอบโดยตั้งคำถาม
คำถามของเธอคือทำไมเราจึงไม่ถามหาสิ่งที่เราต้องการ เธอได้รู้จักสุภาพบุรุษท่านหนึ่งที่แต่งงานมาแล้ว 25 ปีเขารอคอยที่จะได้ยินภรรยาของเขาพูดว่า "ขอบคุณที่ทำหน้าที่ผู้หาเลี้ยงครอบครัวเพื่อให้ฉันได้อยู่บ้านกับลูกๆ" แต่เขาก็ไม่ขอ เธอรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่พบกับสามีสัปดาห์ละครั้งและพูดว่า "ฉันอยากจะให้คุณขอบคุณฉันสำหรับทุกสิ่งที่ฉันทำในบ้านหลังนี้และที่ฉันทำกับลูกๆ" การชื่นชมจะต้องเป็นสิ่งที่จริงใจแต่เธอก็รับรู้ได้ถึงสิ่งนั้นเพื่อนของเธอคนหนึ่ง ชื่อ เอพริล ซึ่งลอร่ารู้จักตั้งแต่อนุบาลเธอขอบคุณลูกๆที่ทำงานบ้านเธอบอกว่า "ทำไมฉันจะไม่ควรขอบคุณละ ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งที่พวกเขาควรจะทำอยู่แล้ว?"
มันง่ายมากที่จะพูดคำว่าขอบคุณแล้ว และคำคำนี้สามารถเปลื่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างให้ดีขึ้นได้เช่น จากศัตรูกลายเป็นมิตร จากคนแปลกหน้ากลายเป็นคนรู้จัก และหลายต่อหลายสิ่งที่จะได้มา การยกย่อง การสรรเสริญ เป็นต้น
อ้างอิง : ted.com
แปลและเรียบเรียงโดย Pongpol Puksai
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ