คณะรัฐศาสตร์

Advertisement Advertisement   คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ รับสมัครพนักงานมหาวิทยาลัย สายวิชาการ ตำแหน่งอาจารย์ สาขาการเมืองการปกครอง จำนวน 1 อัตรา ผู้สมัครจะต้องสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอก หรือเทียบเท่า หรืออยู่ระหว่างการศึกษาระดับ ปริญญาเอก โดยผ่านการสอบเป็น Ph.D. candidate ในด้านรัฐศาสตร์ หรือด้านที่เกี่ยวข้อง สมัครได้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนถึงวันที่ 31 มกราคม 2566 Advertisement ผู้ประสงค์จะเข้ารับการคัดเลือกสามารถ Download แบบฟอร์มใบสมัครได้ทางเว็บไซด์ของ คณะ (www.polsci.tu.ac.th/nw_polsci/) ที่ส่วน “ติดต่อคณะฯ” หัวข้อ “สมัครงาน” ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป กรณีต้องการสอบถามรายละเอียด สามารถติดต่อ นางสาวจุรีพร กลิ่นขจร ในวันและเวลาราชการ ทางอีเมล [email protected] หรือ โทร. 086-907-7310 ((คลิกที่นี่เพื่ออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม/ดาวน์โหลดเอกสารประกาศฉบับเต็ม))

วันที่ 1 มิ.ย.2565 ผศ.ดร.ทวิดา กมลเวชช อดีตคณบดีคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งได้ลาออก มาดำรงตำแหน่งรองผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ทำงานภายใต้นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ผู้ว่ากทม. ได้โพสต์เฟซบุ๊กอำลา ใจหาย และบอกเหตุผลของการตัดสินใจออกจากงานอาจารย์ รำลึกช่วงเวลาของการอยู่ในคณะรัฐศาสตร์ มาตั้งแต่เรียนปริญญาตรี มาเข้าสู่วงการการเมือง โดยเจ้าตัวโพสต์ว่า ใจหายหลัง ทำงานเป็นอาจารย์มาเกือบ 24 ปี ทำงานทุกวันจนคณะเป็นเหมือนอสังหาริมทรัพย์ส่วนตัว มีคำถามจากผู้คนมากมายว่าทำไมถึงตัดสินใจแบบนี้ เอาจริงๆตอนนี้ในใจยังมีส่วนที่ส่งเสียงเบาๆอยู่ ว่ากลับไปคณะเถอะอย่าไปไหนเลย เราพูดเสมอว่าคณะต้องเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับนักศึกษาที่จะเรียนรู้และทำผิด เพราะเป็นพื้นที่เดียวที่ผิดได้อย่างปลอดภัย คนเป็นอาจารย์ก็ไม่ต่างกัน คณะรัฐศาสตร์เป็นคณะที่มีความสุขและน่าอยู่ที่สุดในธรรมศาสตร์ อันนี้รับรองได้จากคนที่เดินจากมา การถกเถียงกันถ้าพูดแบบอาจารย์ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ มันช่วยพัฒนาวิธีคิดและการสร้างทางเลือกในการแก้ไข จนถึงการได้มาซึ่งทางออก พวกเราไม่เคยให้ร้ายกัน เราไม่ทำร้ายจิตใจกัน พูดกันห้วนๆบ้าง อารมณ์เสียบ้าง เดี๋ยวหากาแฟหาขนมกินก็หาย และเวลาที่งานมันทำไม่ได้ขึ้นมาจริงๆ ก็เห็นหยุดบ่นแล้วลงมือช่วยกันทำทุกที อาจารย์คณะเราแปลกที่สุดในโลกแล้ว ครั้งหนึ่งเคยมีคำเปรียบเปรยว่าพวกเราเป็นจอมยุทธมือกระบี่เดียวดาย พูดง่ายๆคือเก่งแต่ไม่มีค่ายกลไม่มีทีม เราว่าไม่จริง เพียงแต่มันเป็นแบบทีมอเวนเจอร์ คือต่างคนต่างต่อสู้ด้วยวิธีของตนเอง ในการต่อสู้เดียวกัน คือทำให้พื้นที่การศึกษาของคณะเราแข็งแกร่ง มีเสน่ห์ และดูแลนักศึกษาได้อย่างเต็มภาคภูมิ ก็ทำไมจะต้องฝึกเพลงยุทธเดียวกัน ร่ายรำด้วยท่าทางที่คล้ายกันให้คนงง […]