ออกร้านงานบิ๊ก เมาท์เท่น

Advertisement (14 ธันวาคม 2565) มีฟีดแบ็กจากทางผู้ร่วมงานไปแล้ว ทางฝั่งพ่อค้าแม่ขายก็เริ่มมีฟีดแบ็กออกมาบ้าง โดยมีพ่อค้าอาหารรายหนึ่งได้โพสต์ข้อความลงเฟซบุ๊ก ระบายประสบการณ์ขายของในงานนี้ว่า เป็นประสบการณ์ที่จะจำสุดชีวิต เนื่องจากพ่อค้ากับภรรยาไปกู้เงินมาลงทุนกว่า 2 แสนบาท เพราะคำการันตีจากผู้จัดงานกับคำว่า “ต้องเตรียมสินค้าไว้วันละ 2,500 เสิร์ฟ” เห็นแบบนี้ก็ตาลุก คิดว่างานนี้ได้ขายยอดเป็นแสนแน่นอน Advertisement ทว่าการเปิดขายวันแรกเจ็บหนักมาก มองดูแล้วว่ามันไม่ใช่งานมหกรรมคอนเสิร์ต แต่มันคืองานเดินทางไกลแห่งชาติ งานแฟชั่นแห่งยุคและงานแข่งฉี่นานาชาติ พ่อค้ารู้สึกว่าเละเทะมาก การจัดการระบบน้ำ, น้ำแข็ง, ห้องน้ำ, ที่นั่งลูกค้า และความสะดวกของร้านค้ากับค่าที่ 50,000 บาท ไม่มีเลย สรุปขาดทุนย่อยยับกับงานขายฝัน ยอมรับว่าเข็ดแล้วกับงานเดินสาย ตอนนี้สงสารภรรยามาก ต้องยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้า ไหนจะเจ๊ง ไหนจะใช้หนี้ ไหนเงินที่เก็บ สูญเปล่ากับคำว่าการันตี ชาวเน็ตแสดงความคิดเห็น ผู้ค้าขายอาหารไม่เหมาะกับกลุ่มเป้าหมาย ก็เลยเจ๊ง อย่างไรก็ตาม มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นว่า อาหารที่พ่อค้าขายเป็นต้มเล้งแซ่บ ดูแล้วไม่น่าจะเหมาะกับกลุ่มลูกค้าในงาน เพราะงานประเภทนี้ถ้าเป็นของทอด ของย่างที่เดินถือกินได้ น่าจะสะดวกกับลูกค้ามากกว่า ซึ่งพ่อค้าก็มาให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ตนได้เพิ่มเมนูราดข้าวไปแล้ว ซึ่งก็ช่วยได้นิดหน่อย เพราะไม่ได้เตรียมการมา ส่วนเหตุผลที่มั่นใจเลือกขายต้มเล้ง […]